📚📖 [با مظلومی صبور] این کتاب گزارشی مختصر از زندگی امام حسن مجتبی (ع) است که در قالب داستانی و با زبانی ساده و روان نوشته شده است. محمد انصاری، نویسنده این کتاب از پانزدهم رمضان سال سوم هـ . ق روز قبل از ولادت آن حضرت آغاز می کند و کم کم پس از بیان فضایل ایشان نزد پیامبر (ص) و اصحاب، به ذکر مختصری درباره وفات پیامبر (ص) و وقایع بعد از آن، شهادت مادر(س)، همراهی با پدر بزرگوارش علی (ع) در سه جنگ تاریخ ساز و سپس شهادت امیرالمومنین (ع) می پردازد. نیم باقی مانده از کتاب به دوران امامت امام حسن (ع) اختصاص دارد. ادامه مبارزه با معاویه در کنار همراه داشتن جمعی سپاهی بی وفا، ترسو و طمع کار مطالبی است که بسیار خوب تصویر شده است. نویسنده صلح صالحانه امام حسن (ع) را غافلگیری دشمنان اسلام می داند اما مظلومیت ایشان را با بی وفایی کوفیان و غارت تمامی وسایل خیمه اش حتی عبا و سجاده نماز نشان می دهد. اقدامات آن حضرت بعد از صلح ، از خطبه ها و تبلیغ رسالت پیامبر (ص) و ...، و از سویی دیگر دیدن فجایع فرماندهان معاویه در هواداری عثمان، حدیث سازی، دشنام دادن به علی (ع)، شیعه کشی و ... همه و همه مظلومیت و صبر آن امام همام (ع) را یادآور می شود. مظلومیت نهایی امام (ع) پس از دسیسه همسر ایشان در به شهادت رساندن آن حضرت، تیرباران پیکر مطهرش بود به دستور عایشه که برای دفن به خانه پیامبر (ص) برده می شد. عیدتونم مبارکا باشه مخصوصا امام حسنیا💚😍 @javan_farda