زهیر بن قین الگوی دلداگی و عاشقی به امام زمانش در کربلاست...... زهیر ، از بزرگان قبیله بجیله بود که در کوفه می زیست. زهیر در هنگام بازگشت از سفر مکه، در بین راه، هم زمان با کاروان امام حسین (ع) در زرود فرود آمد. امام شخصی را نزد زهیر فرستاد تا به دیدار امام حسین (ع) برود، او از این دیدار اکراه داشت اما به توصیه همسرش به محضر امام حسین(ع)شرفیاب شد . این دیدار سبب تغییر زندگی زهیر شد... در شب عاشورا، هر کس به نحوی وفاداری خود را بیان می کرد، زهیر در آن زمان این چنین گفت: به خدا سوگند دوست دارم کشته شوم، سپس زنده شوم و دوباره کشته شوم، تا هزار مرتبه اینگونه کشته شوم و خداوند بدین وسیله جان شما و این جوانان خاندان شما را سلامت دارد. در زیارت ناحیه مقدسه، از وفاداری و ایثار زهیر این‌گونه تجلیل شده است: «السَّلامُ عَلی زُهَیْرِ بْنِ الْقَیْنِ الْبَجَلِیِّ، الْقائِلِ لِلْحُسَیْنِ وَقَدْ اذِنَ لَهُ فِی الانْصِرافِ: لا وَاللَّهِ لا یَکُونُ ذلِکَ ابَداً، اتْرُکُ ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اسیراً فِی یَدِ الَاعْداءِ وَانْجُو! لا ارانِیَ اللَّهُ ذلِکَ الْیَوْمَ»؛ «سلام بر زهیر بن قین بَجَلیّ، کسی که وقتی امام حسین (علیه‌السلام) به او اجازه بازگشت داد، به حضرت عرض کرد: به خدا سوگند، نه، هرگز چنین نخواهد شد. آیا فرزند رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) را اسیر در دست دشمنان رها کرده، خود را نجات دهم؟ خدا آن روز را به من ننماید.»