🇮🇷 📝 (۲۱۲) 🔻خبر: یکی از مسائلی که در دیدار اخیر نمایندگان مجلس با رهبر معظم انقلاب مورد تأکید معظم له قرار گرفت، توجه به ظرفیت‌های مغفول مانده کشور در برنامه هفتم توسعه است: «برای مسائلی مانند کشاورزی، یا مسئله معدن که ظرفیت‌های کشور در آن دست نخورده یا با استحصال بدون ارزش‌افزوده است، و یا مسئله صنعت که راهبرد کشور در این بخش نامعلوم است.» 🍃🌹🍃 ❌نکات تحلیلی: 1⃣ تأکید بر افزایش بهره‌برداری و استحصال محصول از سوی رهبر انقلاب در حالی است که به طور مثال طبق گزارش وال‌استریت، گردش مالی بخش معدن در جهان حاکی است، از ۸ هزار میلیارد دلار گردش مالی بخش صنعت دنیا در سال، ۲۰۲ هزار میلیارد دلار آن (حدود ۳۰ درصد) مربوط به بخش معدن است که سهم ایران از آن تنها چیزی در حدود ۱۲ میلیارد دلار است. این در حالی است که ایران با حدود ۶۸ نوع ماده معدنی، ۳۷ بیلیون تن ذخایر کشف شده و ۵۷ بیلیون تن ذخایر بالقوه، در میان ۱۵ قدرت معدنی جهان جای گرفته؛ اما فرآورده‌های معدنی کشور تنها 0.6 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد. این آمار مبین آن است که این ظرفیت کم‌نظیر اقتصادی برای توسعه کشور به کار گرفته نشده است. 2⃣ نکته بسیار مهمی که در بخش توسعه صنعتی، به‌درستی مورد تأکید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته است، بحث آمایش سرزمین در فرآیند توسعه است. آمایش سرزمین به معنی توجه به حداقل چهار بعد «فضا»، «جمعیت»، «فعالیت» و «محیط‌زیست» به صورت هم‌زمان است. صنعتی شدن به عنوان یک کنش، اگر به‌درستی صورت نگیرد، واکنش و خشم طبیعت، کم‌آبی، آلودگی محیط‌زیست و ... را به همراه خواهد داشت و طبیعت را به اسارت نظام اقتصادی صنعتی در خواهد آورد. علاوه بر این تجربه گذشته نشان می‌دهد، صنعتی شدن تک‌سویه منجر به رانده شدن فرهنگ، هویت و معنویت جوامع شده و درنهایت آرامش روحی و روانی انسان‌ها را مورد تهدید قرار می‌دهد. 🔺 نکته پایانی: نابلدی، بی‌توجهی، ناکارایی و نامعلومی استراتژی توسعه، صنعت کشور را گرفتار دو مقوله کرده است؛ از یک طرف نتوانسته‌ایم آن‌طور که باید از ظرفیت‌های موجود بهره‌برداری کنیم و از طرف دیگر همان مقداری نیز که مورد بهره‌برداری قرار گرفته در بسیاری از موارد بحران‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و فرهنگی را در پی داشته است؛ امری که نیازمند توجه جدی است. | | @javanane_abaabdellah