#روابط دیگران را ببخشید… بی عقلی ها، تهمت ها، خیانت ها و بی ادبی ها نشانه عدم بلوغ روحی انسان هاست. انسان های نارس این موارد را زیاد دارند 👈 شما انسانی رسیده باشید! با سبکبالی و بدون اینکه قضاوت یا سرزنش کنید... و بدون اینکه از این حرفها ناراحت شوید… از کنار این ها رد شوید … اگر هوای دلتان ابری شد و چشمهایتان باریدند بگذارید این اشک ها باران رحمت و بخشش باشند... برای آنها که نمی دانند و زمین دلشان خشک شده است. اینجاست که دل بخشنده شما چشمه جوشانی می شود. که به منبع عظیم لطف خدا متصل شده است. عفو و بخشش باعث رها شدن از احساسات منفی و رسیدن به خوشبختی می شود. در واقع کسی که یاد میگیره ببخشه به قول قرآن جز افراد نیکوکار قرار میگیره پس دقیقا با بخشش ما یک کار نیکو رو در حق خودمون میکنیم اما وقتی نمی بخشم داریم فقط و فقط به خودمون ستم می کنیم. 👈 وقتی کسی رو نمیبخشی دقیقا مثل اینه که زهر بخوری اما منتظر مرگ کسی دیگه باشی... تو با نبخشیدنت نمی تونی هیچ حس بد یا گناهی در اون شخص ایجاد کنی بلکه فقط داری این رو در خودت زنده نگه میداری... تو ببخش و احسان کن به خودت تا باعث رهایی ذهن و روحت بشی همین رو درک کنیم کافیه برای اینکه تموم انسان ها رو ببخشیم. بعضی ها گمان می‌کنند که اگر هنگام قدرت داشتن بر انتقام و مقابله به مثل از کسی که نسبت به آن ها خطایی مرتکب شده است بگذرند شخصیتشان خدشه دار می‌شود. 👈 این تفکر ناشی از وسوسه های شیطان برای گسترش کینه و عداوت میان انسان هاست چرا که این عمل نه تنها حاکی از ضعف و زبونی کسی نیست بلکه نشان دهنده کمال شخصیت و بزرگواری فرد است. پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: علیکم بالعفو فان العفو لایزید العبد الاعزا فتعافوا یعزکم الله(بحارالانوار، ج71، ص 401) ترجمه:«بر شما باد که عفو پیشه کنید، زیرا این کار سبب افزایش عزت بنده می‌گردد پس از خطاهای یکدیگر درگذرید تا خداوند شما را عزیز گرداند» بنابراین گذشت و نادیده گرفتن خطای دیگران نه تنها کسی را کوچک نمی کند بلکه مایه افزایش عزت و شرافت شخص می‌شود. ــــــــــــــــــــ خداوندا... مرا وسیله صلح خود قرار ده چنان که بتوانم آنجاکه نفرت هست باخود عشق بیاورم آنجاکه خطا هست با خود روح بخشش را بیاورم آنجا که ناسازگاری هست با خود هماهنگی بیاورم آنجا که گمراهی هست با خود حقیقت بیاورم آنجا که تردید هست با خود ایمان بیاورم آنجا که نومیدی هست با خود امید بیاورم آنجا که تاریکی هست با خود نور بیاورم آنجا که اندوه هست با خود شادی بیاورم خدایا... چنان کن که بیش از آنکه در تمنای تسلی باشم خود مایه تسلی گردم بیش از آنکه در پی درک شدن باشم درک کنم بیش ازآنکه در تمنای دوست داشته شدن باشم مهر بورزم چرا که با فراموش کردن خویشتن است که شخصیت می یابد با بخشیدن است که بخشیده می شود و با در گذشتن است که زندگی جاودان می یابد.... و چه زیبا می فرماید قرآن: 👇👇👇👇 وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ و َبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (آیه ۳۴ و ۳۵/فصلت) ترجمه:«هرگز نيكي و بدي يكسان نيست، بدي را با نيكي دفع كن، تا دشمنان سرسخت همچون دوستان، گرم و صميمي شوند.» 🌺🌻🌹🍀🌷🌸💐 👈 گام به گام تا موفقیت با جوان موفق🎯 ـــــــــــ «انتشار با ذکر منبع» به جوان موفق بپیوندید: 👇👇👇👇 ID: @javanemovafaghCOM Site: javanemovafagh.COM