در مدت اقامت امام در پاریس افراد زیادی از ایران به پاریس رفتند. از جمله آنها مرحوم آقای مطهری بود. ایشان قبل از رفتن به منزل ما آمد و گفت: «شما پیامی برای آقا - امام دارید؟ دو سه موضوع بود که من به طور خصوصی تذکر دادم. بعد ایشان خداحافظی کرد و رفت وقتی مرحوم مطهری برگشت به دیدن ایشان رفتم؛ آنهم در وقتی که کسی نبود. تقریباً اول شب بود. موضوعاتی را که گفته بودم ایشان به امام گفته بودند و جواب هم گرفته بودند. ولی دیدم آقای مطهری می گوید آقا من مبهوت هستم. گفتم: «چرا؟» گفت: تصمیمی که امام گرفته با این همه نظامی های تا دندان مسلح با آن همه حمایت های آمریکا و انگلستان و فرانسه نتیجه چه خواهد شد؟ آیا واقعاً این تصمیم برای ما موفقیت پیش می آورد؟ ایشان می گفت به امام گفتم آقا خطر خیلی مهم است، خودتان را چطور می بینید؟ امام در جواب فرمود على التحقیق پیروزیم . شهید مطهری می گفت یک روحانی غیر از یک کاسب است که این حرف را بزند . دیدم از یک طرف امام خمینی است عظمت دارد و من نمی توانم از ایشان بپرسم چرا پیروزیم؟ ولی پرسیدم: آیا به محضر امام عصر شرفیاب شدید و او این خبر را داده است؟ امام نفی و اثبات نکرد و فقط گفت: «قطعاً پیروزیم گفتم : الهامی به شما شده است؟ گفت: قطعاً پیروزیم از هر دری که من وارد شدم ایشان نگفت که واقعیت چیست ولی همچنان با قاطعیت می گفت: پیروزیم و اعتنا به این همه تانک و توپ و نظامی و غیره نکنید، على التحقیق پیروزی با ماست. شهید مطهری با حال بهت این سخنان را به من گفت و خود متحیر بود. می گفت: من نفهمیدم امام از چه منشاء و منبعی به این حقیقت رسیده است. (خاطرات و مبارزات حجت الاسلام فلسفی، ص ۴۳۰ و ۴۳۱)