سلام علیکم
یکی از چالش ها و شاید مهمترین چالشی که در میزگردهای انتخاباتی و در رسانه ها برای آقای دکتر جلیلی مطرح می شود ضعف حوزه عمل نسبت به حوزه تئوری و نظریه پردازی در سوابق ایشان است. خصوصا اینکه این چالش را با بیشتر و پر رنگ تر بودن حوزه عمل و عملگرایی آقای دکتر قالیباف با توجه به بیشتر بودن سوابق اجرایی وی مقایسه می کنند.
این چالش عمدتا در زمان مهمترین سمت دکتر جلیلی یعنی زمان تصدی وی در پست ریاست شورای عالی امنیت ملی و هم زمان ریاست مذاکرات هسته ای با این سؤال که دستاوردهای ملموس و عملی این مدت مسئولیت در دو حوزه خصوصا نتایج اقتصادی آن چه بوده، بارخوانی می شود.
برای بررسی این چالش و میزان واقع نگری آن باید ابتدا به مقدماتی توجه شود.
اولا؛
دو پست همزمان ریاست شورای عالی امنیت ملی و رئیس تیم مذاکرات هسته ای دو مسئولیت کاملا راهبردی و بسیار حساس و خطیر در برهه زمانی مزبور بوده اند.
ثانیا؛
این دو مسئولیت قابل مقایسه با بسیاری از پست های اجرایی و عملیاتی میانی و حتی کلان کشور نیستند.
ثالثا؛
این دو پست بسیار مهم علیرغم همپوشانی قابل توجه ای که با یکدیگر دارند هر کدام متضمن دستاوردهای موضوعات و حوزه های مهم سیاسی، امنیتی و اقتصادی هستند.
رابعا؛
دستاورد صنعت هسته ای برای کشور ما تماما مبنای پیشرفت های علمی، فن آوری، سیاسی و مشخصا اقتصادی در سطح کلان و بین المللی بوده و هست.
توضیح اینکه؛
مسئول این دو پست از یک سو باید حافظ و توسعه دهنده امنیت ملی کشور و بازدارنده تهدیدات نظامی دشمن باشد و از سوی دیگر زیرساخت ها و دستاوردهای گران بهای ملی که بطور مشخص صنعت بومی هسته ای کشور را که صنعت پایه و مادر در عصر جدید است را حفظ و صیانت کند.
دشمن از یک سو تمام تلاش خود را می نمود تا فن آوری هسته ای را تعطیل و از سوی دیگر با بهانه های پوچ امنیتی کشور ما را مورد تهدید نظامی قرار داده و با این بهانه چانه زنی خود را در مذاکرات افزایش دهد.
بنابر این اگر آقای دکتر جلیلی در طول دو مسئولیت خود علاوه بر حفظ دستاورد ملی هسته ای توانسته باشد مانع جنگ و عملی شدن تهدیدات دشمن شده باشد باید اذعان داشت موفقیت لازم و منتج به عمل شدن شیوه های خود را حاصل نموده است.
همه آگاهان می دانند که به هر تقدیر بیشترین صیانت و دفاع در مذاکرات هسته ای و بدون عقب نشینی را در زمان تصدی آقای دکتر جلیلی شاهد بودیم. ضمن اینکه هیچ گونه تهدید نظامی به جز در حد شعار و ترساندن مسئولین از سوی دشمنان را تجربه نکردیم.
متأسفانه تمام عقب نشینی های کشور و به دنبال آن گستاخی ها و عهد شکنی های و افزایش تحریم های دشمن بعد از تغییر تیم مذاکرات و تغییر پست ریاست شورای عالی امنیت ملی به وقوع پیوست.
✍ رضا دوست