🔸 قضیه ویدیو بررسی یک شبهه تاریخی و ارتباط آن با امروز 🔹 در ابتدای انقلاب استفاده از ویدیو ممنوع اعلام شد، اما پس از چند سال، این ممنوعیت برداشته شد. این مسئله دستاویز عده‌ای برای تمسخر و منفعل خواندن حکومت اسلامی قرار گرفت، و عنوان می‌شد که چون دیدید نمی‌شود جلوی این جور مسائل را گرفت، آن را آزاد کردید. 🔹 و در مقابل، پاسخ این بود که چون عرف و نوع استفاده عمومی از ویدیو عوض شد، حکم آن نیز عوض شد. 🔹 اما در اینجا یک نکته ظریف وجود دارد، در ابتدای انقلاب، ما هیچ فیلمی برای نمایش در ویدیو نداشتیم، و تمام فیلم‌های موجود یا طاغوتی بودند یا فیلم‌هایی غیراخلاقی بودند که به داخل کشور قاچاق شده بودند. یعنی ویدیو یک تریبون یک طرفه بود، 🔹 یا به عبارتی، ابزاری ایجاد شده‌بود که ما برای آن هیچ محتوایی نداشتیم. و محتوا به طور کامل توسط جریان فاسد تأمین می‌شد. و در نتیجه مدیریت محتوای آن، در دست دشمن بود. 🔹 اما پس از آن مقطع، فیلم‌های داخلی با نظارت و مدیریت نهادهای ذیربط تولید شد، و ترکیب محتوا تغییر کرد. و مدیریت محتوا تا حد زیادی به دست مدیران کشور افتاد. (کیفیت این مدیریت، در اینجا موضوع بحث ما نیست، موضوع ما متولی مدیریت است) بنابراین هرچند همچنان حرمت شرعی و منع قانونی در مورد فیلم‌های غیراخلاقی وجود داشت، استفاده از ویدیو آزاد شد. 🔹 اما امروز؛ در مورد ابزار شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های صهیونیستی، این شرایط چگونه است؟ درست است که ما (به خیال خودمان) می‌توانیم در گردش محتوای این فضاها سهیم باشیم، اما ▪️ اولاً حجم محتوای مطلوب نسبت به محتوای غیراخلاقی و ضداعتقادی موجود در این فضاها چقدر است؟ ▪️ ثانیا مدیریت محتوا با چه کسی است؟ 🔹 بنابراین همان شرایطی که بر ویدیوی اول انقلاب حاکم بود، امروز بر شبکه‌های اجتماعی صهیونیستی موجود حاکم است. 🆔 @valaadiyat جبههٔ #انقلاب اسلامی در فضای مجازی ✊🏻 @jebheh