غذای سرنوشت‌ساز از امام باقر عليه‌السلام در مورد آيه «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ» سؤال شد كه: ما طَعامُه؟ طعام او چيست؟ فرمود: علمه الذى يأخذه، عمن يأخذه؟ يعنى بايد در علمى كه مى‏گيرد، فكر كند كه از كجا مى‏گيرد و چه مى‏گيرد؟ هرچه انسان ياد مى‏گيرد، غذاى روح اوست. هر علمى براى انسان، غذاى روح است، بلكه هرچه انسان مى‏بيند يا مى‏شنود و در حافظه‌اش باقى مى‏‌ماند، روح او از آن تغذيه مى‏كند. به قول مولوى: آدمى فربه شود از راه گوش. يعنى غذاى روح، از راه گوش وارد مى‏شود و انسان از همين چاق مى‏شود. راديو و تلويزيون انسان‌ها را تغذيه مى‏كنند؛ همچنين سينماها، فيلم‌ها، روزنامه ‌ها و نطق‌ها. كتاب‌هايى كه انسان در طول عمرش مى‏خواند، دائماً از آن‌ها تغذيه مى‏شود. آن‏وقت شما ببينيد در ميان اين تغذيه‌ها چه مقدارش تغذيۀ سالم و حيات‏‌بخش و چه مقدارش تغذيه ناسالم و مسموم‌كننده‏ است. حديثى است از اميرالمؤمنين على عليه‌السلام، كه خيلى حديث عجيبى است. مى‏فرمايد: چرا مردم اگر شب تاريكى باشد و آن‌ها را بر سر يک سفره بنشانند، تا وقتى كه چراغى روشن نكنند دست به اين سفره نمى‏برند، چطور مردم در غذاى جسمانى دقيق‌ند (بايد هم دقيق باشند) ولى در غذاى روحانى دقيق نيستند؟ يك جمله مى‏تواند سرنوشت انسانى را بكلى تغيير دهد. منبع: مجموعه آثار استاد #شهيد_مطهرى (آشنايى با قرآن(۱۰ - ۱۴))، ج۲۸ #⃣ #صیانت_از_زندگی

جبههٔ انقلاب‌اسلامی در فضای مجازی
✊🏻 @jebheh