بخشى از بيانات مقام معظّم رهبرى در ديدار اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى، در تاريخ 19 آذر 1374 حالا در چنين شرايطى اين سؤال پيش مى آيد كه آيا حكومت مى تواند بگويد من آزادى و امنيت را فراهم مى كنم، مردم خودشان بروند ميدان معارضه و بحث عرضه و تقاضاست، هركس هرچه توانست، در بازار عرضه و تقاضا مطرح كند، هر چه شد، شد؟ نه، به هيچ وجه، اين جزو وظايف دولت اسلامى است كه در اين آشفته بازار احتمالى، يا حتّى غير آشفته بازار، در بازار عرضه فرهنگ و عقيده و اخلاق، نگذارد عائله او؛ يعنى ملّت، دچار گمراهى بشوند؛ يعنى همان احساسى را كه انسان نسبت به زن و بچه خودش دارد، همان را بايد نسبت به هم داشته باشد. شما اگر بدانيد كه فرزند خودتان دچار انحطاط اخلاقى شده كه از نظر شما و از نظر جامعه زشت است، يا در معرض آن قرار گرفته، چگونه عكس العمل نشان مى دهيد؟ در اسلام فرقى بين فرزند خود انسان و فرزند ديگران نيست؛ يعنى اگر چيزى را مشاهده مىكنيد كه براى فرزند شما، نا مطلوب و سنگين و غير قابل تحمّل است، عيناً همين احساس را بايد نسبت به فرزندان ديگران داشته باشيد.