✍ ویلیام داگلاس قاضی مشهور دیوان عالی آمریکا که در سال‌های ۲۹_۱۳۲۸ از ایران و مناطق عشایری جنوب‌ بازدید کرده است ، در خاطرات خویش از ایل قشقایی، به نقل از یکی از کلانتران ایل می‌نویسد: 🔹ما می‌توانیم نظامیان خود را در مقابل تمام این بدبختی‌ها و ظلم و ستم‌ها که به ما وارد کرده‌اند ببخشیم و گذشته‌ها را هم فراموش کنیم اما فقط یک گناه نابخشودنی هست که ما نمی‌توانیم تا ابد آن را فراموش کنیم و از آن بگذریم. 👈 من از او خواهش کردم که این ماجرا را هم برای من تعریف کند و او هم داستان را به شرح زیر بیان کرد: 🔸در دوران سلطنت رضاشاه سروانی بود که در این منطقه خدمت می‌کرد او تعدادی توله سگ اصیل داشت که بر حسب تصادف مادر آنها مرده بود. سروان هر روز صبح سربازانی را به ده می‌فرستاد تا به زور مقدار دو لیتر شیر مادر برای توله‌ سگ‌های او جمع کند. 👈گفتنی است که جناب سروان شیرگاو یا بز را برای تغذیه توله سگ‌های خود قبول نمی‌کرد و دستور داده بود که سربازان فقط شیر مادر جمع‌آوری کنند. 🔹 سربازان هم در اجرای دستور سروان نظارت کامل می‌کردند که فریب زنهای قشقائی را نخورند ،‌ به این ترتیب بود که سگهای سروان ماههای متوالی شیرمادران بچه‌های ما را می‌خوردند... 👈 و این همان چیزی است که ما هیچوقت آنرا فراموش نمی‌کنیم و هرگز آنرا نمی‌بخشیم. 📎 حالا وقتی داد میزنی رضا شاه روحت شاد مواظب باش ، گلوت پاره نشه ، هم وطن نا آگاه 😔 🔘 کارگاه آموزشی / تاریخ بدانیم👇 🆔https://eitaa.com/joinchat/2976842002C42d75c84f3