🔻صفحۀ 2 از 2
از حَضْرَمی روایت شده است که ابو عبدالّاه [صادق]-علیه‌السّلام- فرمود: مردی نزد امیر مؤمنان [علی]-علیه‌السّلام- که در مسجد کوفه بود آمد ... پس امیر مؤمنان-علیه‌السّلام- به او فرمود: ... بی‌گمان خداوند عزیز و جلیل در کتابش می‌فرماید: «پاکیزه است آن‌که بنده‌اش را شبانه از مسجد حرام به مسجد دورتر که پیرامونش را خجسته گردانیدیم برد تا از نشانه‌هایمان به او بنمایانیم»، پس، از نشانه‌های خداوند که آنها را به محمّد-صلّی‌الّاه‌علیه‌وآله- نشان داده، آن بود که جبرائیل به بیت معمور (خانۀ آباد) رسید و آن مسجد اقصی است، پس هنگامی که به آن‌جا نزدیک شد، جبرائیل بر چشمه‌ای آمد و از آن وضو گرفت، سپس گفت: ای محمّد، وضو بگیر، آن‌گاه جبرائیل برخاست و اذان گفت، سپس به پیامبر-صلّی‌الّاه‌علیه‌وآله- گفت: پیش برو و نماز بگزار و بلند بخان؛ پس بی‌گمان در پشتت چشم‌اندازی از فرشتگانی‌اند که شمارشان را جز خداوند جلیل و عزیز نمی‌داند، و در دستۀ نخست آدم و نوح و ابراهیم و هود و موسی و عیسی و هر پیامبری است که خداوند متبارک و متعالی از زمانی که خدا آسمان و زمین را آفریده تا زمانی که محمّد-صلّی‌الّاه‌علیه‌وآله- را برانگیخته است، پس رسول خدا-صلّی‌الّاه‌علیه‌وآله- پیش افتاد و با ایشان نماز گزارد، ناترسان و ناشرمگین... .(۶)
از سرپرست و آقای ما موسی ابن جعفر-علیه‌السّلام-، از پدرش جعفر صادق، از پدرش، از نیایش، از پدش حسین ابن علی امیر مؤمنان-صلوات‌الّاه‌عليهم‌أجمعین- روایت شده است که پدرم امیر مؤمنان-علیه‌السّلام- فرمود: ... روح امین جبرائیل-علیه‌السّلام- در روز نبرد اُحُد بر رسول خدا-صلّی‌الّاه‌علیه‌وآله‌وسلّم- فرود آمد ... گفت: سوگند به کسی که تو را به راستی پیامبر برانگیخت، بی‌گمان خداوند متعالی در آسمان چهارم خانه‌ای ساخت که به آن بیت معمور (خانۀ آباد) گفته می‌شود، در هر روزی درونش هفتاد هزار فرشته می‌روند و از آن بیرون می‌آیند و تا روز رستاخیز سویش باز نمی‌گردند... .(۷)
--------------------------------------------------------------
۱. الکافي، ج ۸، ص ۱۴۷، ک الحجّ، ب ۲۳، دنباله ح ۱؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۲ و ۳. در همۀ نسخه‌های چاپی تفسیر القمّی نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «السبخة» یافت می‌شود که سازگار با آن‌چه در بحار الأنوار آمده است، به «السبحة» اصلاح و ترجمه گردید. السُّبْحَة جمعش سُبُحات است، و خلیل فَراهیدی در العین گفته است: مراد از «السُّبْحَة» شکوه و بزرگی و نورش می‌باشد.
۴. تفسیر القمّيّ، ج ۲، ص ۱۴-۲۱۳، سورة ص؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۵. التفسیر، عیّاشی، ج ۳، ص ۳۵، ح ۲۴۵۷، سورة بني إسرائیل؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۶. الیقین، ص ۵-۲۹۴، قس ۱، ب ۱۰۵؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
۷. مهج الدعوات، ۷-۲۷۶، خبر دعاء الجوشن؛ ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی.
📚گزیده‌هایی از کتاب: آیینۀ پژوهش؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی
✍🏻روش ما در نوشتن واژهها، بر پایۀ درست‌نویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکتههای دیگر است.
✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman