اگر فردی از درون شاد باشد 😆اصلاً نمی تواند با یک موسیقی غمگین ارتباط برقرار کند؛ زیرا درونش از غم خبری نیست و حتی ممکن است از موسیقی غمناک خنده هاش بگیرد و بگوید این حرف ها را بریز دور . همچنین اگر فردی تمام وجودش غم و غصه باشد😔 و برایش یک موسیقی شاد بگذارند ، نمی تواند با موسیقی ارتباط بگیرد. اما موسیقی غمناک خیلی به او فاز می دهد. یا مثلاً اگر کسی انگیزه و دریافتی درباره هجوم به دشمن نداشته باشد خیلی واضح است موسیقی محرک هجوم 💣که همان( مارش جنگی )است نمی تواند تاثیری در او داشته باشد. حال ممکن است افرادی در درون خود هم شادی و هم غم هایی داشته باشد ، به همین دلیل یک موسیقی هم می تواند او را شاد کند و هم غمگین. یعنی در حین این که گریه میکند😭، بخندد 😂که فوق‌العاده آثار سوئی بر اعصاب و روان دارد مثل این می‌ماند که روی یک موتور داغ آب یخ 🧊بریزید. 🟣 بنابراین باید گفت آنچه که در پدیده موسیقی وجود دارد این است که یک نوازنده حالت یا محدودیت خاصی در درون خود دارد ،که آن را با نواختن موسیقی به حرکت در می آورد، که این امر موجب تحریک کسانی می شود که همان حالت یا کیفیت را در درون خود دارند. موسیقی به ناخودآگاه شما می‌رود و جایگاه خودش را پیدا می‌کند و چیزی که در ناخودآگاه شما وجود دارد را به صورت خودآگاه در جلوی چشم شما می آورد👀. یعنی یک موسیقی شاد، شادی که در درون شما نهفته است را به شما یادآوری می کند و یک موسیقی غمگین، غم درون شما را برای شما جلوه می‌دهد . در اینجا باز زمینه برای افراد فرصت طلب پیدا میشود. موسیقی فقط شادی و غم را برای شما جلوه نمی دهد بلکه میتواند تمام جایگاه ها و پایگاه هایی که در ناخودآگاه انسان است را به صورت خودآگاه جلوی چشم تان بیاورد. برای مثال.... 🔶محمد داستانپور @rozhaiAsheghi