لحظاتی در محضر قرآن آیات ۴۲ تا ۴۴ سوره مبارکه ق پیام ها ۱- ﺻﻴﺤﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ (ﺻﻮﺭ ﺍﺳﺮﺍﻓﻴﻞ) ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ، ﺍﻣﺮﻱ ﻗﻄﻌﻲ ﻭ ﺑﺠﺎﺳﺖ (ﻧﻪ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﻲ). «ﺍﻟﺼﻴﺤﺔ ﺑﺎﻟﺤﻖ» ۲- ﻣﻌﺎﺩ، ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻙ ﺳﺮ ﺑﺮﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩ. «ﻳﻮم ﺍﻟﺨﺮﻭﺝ» ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﻌﺪ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ: «ﺗﺸﻘّﻖ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﻋﻨﻬﻢ» ۳- ﺟﺰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻗﺪﺭﺕ ﺯﻧﺪﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﻣﻴﺮﺍﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ. «ﺍﻧّﺎ ﻧﺤﻦ ﻧﺤﻴﻲ ﻭ ﻧﻤﻴﺖ» ۴- ﻳﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺍﻭﺳﺖ، ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. «ﻓﺎﺻﺒﺮ ﻋﻠﻲ ﻣﺎ ﻳﻘﻮﻟﻮﻥ... ﺍﻟﻴﻨﺎ ﺍﻟﻤﺼﻴﺮ» ۵- ﻭﻇﻴﻔﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺩﻳﻦ. «ﻭ ﻣﺎ ﺃﻧﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﺠﺒّﺎﺭ» (ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺩﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ.) ۶- ﻣﺤﻮﺭ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﺩﻳﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺗﺬﻛّﺮ ﺍﺳﺖ. «ﻓﺬﻛّﺮ ﺑﺎﻟﻘﺮﺁﻥ» ۷- ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺑﻠﻨﺪ، ﻣﻨﻄﻘﻲ ﻭ ﻓﻄﺮﻱ ﻗﺮﺁﻥ، ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻣﺮﺩم ﻛﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ. «ﻣﺎ ﺍﻧﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺑﺠﺒّﺎﺭ ﻓﺬﻛّﺮ ﺑﺎﻟﻘﺮﺁﻥ» ۸- ﭘﻨﺪﭘﺬﻳﺮ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺧﻮﻑ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. «ﻓﺬﻛّﺮ... ﻣﻦ ﻳﺨﺎﻑ ﻭﻋﻴﺪ» @jore_noor