*رفیقی می گفت:* *دنیا یک خانه بزرگ است* و آدمها هر کدام مانند یکی از وسایل خانه هستند. *بعضی کارد هستند* تیز، برنده و بیرحم. *بعضی کبریت هستند* و آتش به پا می کنند. *بعضی کتری هستند* و زود جوش می آورند. *بعضی تابلوی روی دیوار هستند،* بود و نبودشان تاثیری در ماهیت خانه ندارد. *بعضی قاشق چایخوری هستند،* و فقط کارشان بر هم زدن است. *بعضی رادیو هستند* و فقط باید بهشان گوش کرد. *بعضی تلویزیون هستند،* و بدجور نمایش اجرا می کنند. اینها را فقط باید نگاه کرد. *بعضی قابلمه هستند،* برایشان فرقی نمی کند محتوای درونشان چه باشد، فقط پر باشند کافیست. *بعضی قندان هستند،* شیرین و دلچسب. و *بعضی دیگر نمکدان،* شوخ و بامزه. *بعضی یک بوفه شیک هستند،* ظاهری لوکس و قیمتی دارند، اما در باطن تکه چوبی بیش نیستند. *بعضی سماور هستند،* ظاهرشان آرام، ولی درونشان غوغایی بر پاست. *بعضی یک توپ هستند،* از خود اختیاری ندارند و به امر دیگران اینطرف و آن طرف می روند. *بعضی یک صندلی راحتی هستند،* می‌شود روی آن لم داد، ولی هرگز نمی‌توان به آنها تکیه کرد. *بعضی کلاه هستند،* گاهی گذاشته و گاهی برداشته می‌شوند ولی در هر دو صورت فریبکارند. *بعضی چکش هستند،* و کارشان کوبیدن و ضربه زدن و خرد کردن است. و اما..‌‌‌. *بعضی ترازو هستند،* عادل و منصف. حرف حق را می‌زنند، حتی اگر به ضررشان باشد. *عده ای تنگ بلورین آب هستند،* پاک و زلال اینها نهایت اعتمادند. *برخی آینه اند،* صاف صیقلی بدون کوچکترین خط و خش، اینها انتهای صداقت‌ند. *عده ای، چتر هستند،* یک سایبان مطمئن در هجوم رگبار مشکلات. *عده ای دیگر لباس گرم هستند،* در سرمای حوادث و تن پوشی از جنس آرامش. *عده ای مثل شمع،* می‌سوزند و تمام میشوند، ولی به اطرافیان نور و گرما و آرامش می‌دهند. 🔹 این مهم است که: *ببینیم ما در زندگی نقش کدام یک از این وسائل خانه را بازی می‌کنیم.* پس مراقب خودمان باشیم، *یک خطای در زندگی یک عمر افسوس خوردن است. @jorvajor133