♻️ دراین مقاله علمی ، با نقش کربن C
وازت N در تولید کمپوست و مناسب ترین نسبت کربن به ازت C/N در تهیه کمیوست اشنا می شوید .
✍از میان تمام عناصر مورد نیاز برای تجزیه میکروبی، (کربن و نیتروژن) از مهمترین اجزا. هستند.
☑️ کربن هم به عنوان منبع انرژی عمل کرده و هم بلوک ساختمانی اصلی که حدود 50 درصد جرم سلولی میکروب را تشکیل می دهد. نقش دارد
☑️ نیتروژن، جز.اساسی ترین های پروتئین ها، اسیدهای نوکلئیک، آمینو اسیدها، آنزیم ها و کوآنزیم ها میباشد که برای رشد سلولی و عملکرد مورد نیاز ایفای نقش میکند
☑️ بنابراین برای فراهم کردن مقدار بهینه این دو عنصر حیاتی، شما می توانید از نسبت کربن به ازت برای هر کدام از محتویات کمپوست استفاده کنید.
☑️ نسبت ایده آل کربن به ازت C/N در کمپوست سازی عموما حدود (30 به 1) می باشد یعنی (30 قسمت وزنی کربن ، به 1 قسمت وزنی ازت ) در نظر گرفته میشود
👈چرا 30 به 1؟
چون در نسبت های کمتر، ازت به میزان اضافی تامین می شود و با از دست رفتن به صورت گاز آمونیاک، بوی نامطبوع تولید می کند. و C/N در نسبت های بالاتر نیتروژن کافی برای رشد بهینه جمعیت های میکروبی وجود ندارد. پس، کمپوست نسبتا سرد باقی می ماند و تجزیه با نرخ کم جلو می رود.
☑️ بطور عمومی، موادی که سبز و مرطوب هستند تمایل به داشتن ازت زیاد دارند و مواد قهوه و خشک کربن بالا دارند.
🔻برای مثال :
☑️ برخی از موادی که دارای نیتروژن بالا هستند مانند
🔹 #هرس های چمن
🔹برش های گیاهان
🔹 خرده های میوه و سبزی می باشند
☑️ مواد که کربن بالا دارند شامل :
🔸برگ های پاییزی
🔸خرده های چوب
🔸خاک اره
🔸وکاغذ ریزشده می باشند
☑️ بنابراین شما می توانید نسبت کربن به ازت ترکیب کمپوست خود را محاسبه کنید، تا بتوانید شرایط بهینه را با استفاده از ترکیب موادی که کربن بالا یا #ازت بالا دارند بسادگی تخمین بزنید.
✍همچنانکه فرآیند کمپوست سازی به پیش می رود، نسبت کربن به ازت به تدریج پایین می اید و در محصول نهایی از 30 به 1 به 10 الی 15 به 1 می رسد.
☑️ این امر به خاطر این رخ می دهد که هر زمان که مواد آلی توسط میکروارگانیزم ها مصرف می شوند، دو سوم کربن بصورت دی اکسید کربن هدر می رود. و بخش سوم باقیمانده همراه با نیتروژن جزء سلول های میکروبی می شود. وبه مجرد اینکه سلول ها می میرند، کربن برای استفاده بیشتر رها می گردد.
🔻اکسیژن :
✅ اکسیژ ن یکی دیگر ار از اجزا ضروری برای کمپوست سازی است ، به مجرد اینکه میکروارگانیزم ها کربن را برای به دست آوردن انرژی اکسیده می کنند، اکسیژن مصرف شده ، و دی اکسید کربن تولید می گردد. بدون اکسیژن کافی، فرآیند بی هوازی شده و بوهای نامطبوع مشتمل بر بوی تخم مرغ گندیده حاصل از گاز سولفید هیدروژن تولید خواهد گشت.
☑️ پس، برای نگه داشتن شرایط هوازی، چقدر اکسیژن مورد نیاز است؟
👈 با توجه به اینکه اتمسفر 21 درصد اکسیژن دارد، میکروارگانیزم های هوازی می توانند در غلظت هایی به کوچکی 0.05 زنده بمانند
☑️ لذا برای نگهداری کمپوست بصورت هوازی، غلظت های اکسیژن بیش از 10 درصد بهینه در نظر گرفته می شوند. از طریق پخش طبیعی
☑️ بعضی سیستم های کمپوست می توانند اکسیژن کافی را بطریق منفعل نگهداری کنند. دیگر سیستم ها نیاز به هوادهی فعال دارند که از طریق هوادهی یا چرخاندن یا اختلاط اجزاء کمپوست فراهم می گردد.
♻️تعادل مواد مغذی :
☑️ #فسفر و #پتاسیم کافی و مواد معدنی نادر(کلسیم، آهن، بور، مس، غیره) برای متابولیسم میکروبی ضروری هستند. به طور معمول این مواد مغذی محدود کننده نیستند زیرا در غلظت کافی در مواد منبع کمپوست وجود دارند.
📘 پی اچ (PH)
☑️ برای میکروارگانیزم های کمپوست ( پی اچ ) بین 5.5 و 8.5 بهینه است. به مجرد اینکه قارچ ها و باکتری ها مواد آلی را هضم می کنند، اسیدهای آلی را رها می سازند.
☑️ در مراحل نخستین #کمپوست، این اسیدها اغلب تجمع می یابند. کاهش ناشی از ph، رشد قارچ ها و تجزیه سلولز و لیگنین را تشویق می کند. معمولا اسیدهای آلی بعدا در طی فرآیند کمپوست تجزیه می شوند. هرچند، اگر سیستم بی هوازی شود، تجمع اسید می تواند (ph ) را به زیر 4.5 برساند و به شدت فعالیت میکروبی را محدود نماید. در چنین حالاتی، معمولا هوادهی کافی است تا ph کمپوست را به محدوده های قابل پذیرش باز گرداند.
@jpz09113931202