✡ اسطورهٔ ده سبط گمشدهٔ بنی‌اسرائیل (١)
1⃣ در بررسی تاریخ یهودیت باید میان دو مفهوم #بنی‌اسرائیل و #یهود تفاوت قائل شویم. این تفاوت در گذشته، هم در «فرهنگ اسلامی» و هم در «فرهنگ اروپایی» وجود داشته. در متون ما همیشه میان بنی‌اسرائیل و یهود تفاوت قائل شده‌اند. در اروپا هم تا اواخر قرن ١٩، یهودیان با نام #اسرائیلی یا #عبرانی شناخته می‌شدند ولی از دهه‌های ١٨٨٠ و ١٨٩٠ میلادی خود #یهودیان_اروپا تعمداً شروع کردند به استفاده از واژهٔ یهود!
2⃣ توجه کنیم که #بنی‌اسرائیل به مجموع ١٢ سبط (فرزندان یعقوب) یا قبیله‌ای اطلاق می‌شود که یک قوم واحد را می‌ساختند. این قبایل دوازده‌گانه عبارت بودند از: روبن، شمعون، لاوی، یهودا، یساکار، زبولون، دان، نفتالی، جاد، اشیر، یوسف و بنیامین. بعد از مرگ یوسف قبیلهٔ او میان دو پسرش تقسیم شد و دو قبیلهٔ مناسه و افرائیم به‌وجود آمد.
3⃣ در سال ٩٢٨ ق.م. قوم #بنی‌اسرائیل به دو دولت تقسیم شد که با هم اختلاف و تعارض داشتند:
👈 یکی دولت مستقر در اراضی شمالی بود که ده قبیلهٔ #بنی‌اسرائیل به‌رهبری #سبط_افرائیم و خاندان یوسف تأسیس کردند،
👈 و دیگری دولتی بود که به‌وسیلهٔ قبایل #یهودا و بنیامین ایجاد شد و رهبری آن با #سبط_یهودا بود.
4⃣ از این پس #تاریخ_بنی‌اسرائیل را اختلاف و رقابت و جنگ میان این دو دولت، و به تعبیری میان دو خاندان #یوسف و #یهودا، رقم می‌زند.
✍ استاد عبدالله شهبازی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter