✡️ «قرمز شدن» به سبک هالیوود (٣) 💥 تخریب مادر و تقدیس هیولای درون 🎬 نقد و بررسی انیمیشن «قرمز شدن» Turning Red 2022 1️⃣ این‌که #کنسرت هم مانند #مناسک، قرار است در شب ماه خونین برگزار شود، در واقع وجهی آیینی و مناسکی به کنسرت می‌بخشد. در نمادشناسی #جادوی_سیاه، هم #ماه_کامل و هم #ماه_خونین معانی و قدرت‌های خاصی دارند که می‌توانند «دگرگونی»های بزرگ را موجب شوند. 2️⃣ از سوی دیگر، مادری که یکسره نگران و محافظ دختر دلبند خود است، غیرمستقیم و تدریجاً به‌صورت هیولایی کنترل‌کننده تصویر می‌شود که اجازه نمی‌دهد دخترش #حیوانیّت درونی خود را حفظ کند! در واقع، در منطقِ «قرمز شدن»، انتخاب میان #خانواده و «جمعِ رفقا» یک انتخاب صفر و صدی است و هیچ حد وسطی ندارد! 3️⃣ اما مسأله و در واقع پیام اصلی انیمیشن، #پذیرش_هیولای_درون است و این چیزی است که به‌صراحت در فیلم بیان می‌شود: هنگام گفت‌وگوی پدر و دخترش در آستانهٔ انجام مناسک طرد هیولای درون. جایی که پدر به میلین نصیحت می‌کند که هیولای درونش را بپذیرد و با آن زندگی کند. 4️⃣ وقتی میلین از مناسک می‌گریزد و در هیأت پاندای سرخ خود را به استادیوم محل #کنسرت می‌رساند، حرف اصلی را خطاب به دوستانش می‌گوید: 👈 «یک عمر وسواسِ گرفتنِ تأیید مادرم رو داشتم… الان فهمیدم که از دست دادنِ شما برام سخت‌تره تا از دست دادنِ اون.» 5️⃣ و وقتی در برابر مادر غول‌آسایش در محل کنسرت می‌ایستد، می‌گوید: 👈 «من دیگه دختر کوچولوی تو نیستم، مامان… من پسرا رو دوس دارم. موسیقی با صدای بلند رو دوس دارم. قر دادن رو دوس دارم. من ١٣ سالمه. کنار بیا با این موضوع!» ✍️ نویسنده: سهیل صفاری ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter