✡️ شایلاک رباخوار و بهره‌برداری یهود از شکست‌خوردگان جنگ جهانی دوم (١) 1️⃣ قصهٔ در پایان جنگ جهانی دوم، شباهت زیادی به رفتار استعمارگرانهٔ انگلیس در قبال نفت ایران دارد که مرتب طلب خسارت و غرامت می‌کرد. سرمایه‌های یهودی، هرچند پیش از شروع جنگ، عملاً بازپرداخت و به‌صورت نقدی توسط رژیم هیتلر خریداری شده بود، باید پس از پایان جنگ مجدداً توسط آلمان‌ها پرداخت می‌شد! 2️⃣ یکی از کنایه‌های لوئیس مارشالکو در کتاب «فاتحین جهانی» در بحثِ غرامت‌خواهیِ نابه‌جایِ یهود، ارجاع به نمایشنامهٔ شکسپیر و شخصیت اصلی آن یعنی رباخوار است. مارشالکو می‌نویسد: 3⃣✍️ غرامت وسیعی دریافت می‌کرد که نه‌تنها چندین برابر اصل ضرر و زیانی بود که متحمل شده بود، بلکه در شکل غارت منظم سرمایه‌های ملل مغلوب ادامه داشت. افسانهٔ ساختگی شش‌میلیون قربانی یهودی به شایلاک نیز حق و حقوق یک زندگی خوب و مرفه را می‌داد. 4⃣ نکتهٔ جالب دیگر دربارهٔ برههٔ تاریخیِ پس از جنگ جهانی دوم، شباهت وضعیت مردم با مردم است. یهودیانی که به‌ظاهر از اردوگاه‌های نازی‌ها آزاد شدند، خانه‌های مردم آلمان را اشغال کردند و خودِ آلمانی‌ها آواره شدند. جالب است که یهودی‌ها براساس لایحهٔ غرامت، چندبرابر قیمت آپارتمان‌های اولیهٔ خود را هم از مردم فقرزدهٔ آلمان مطالبه می‌کردند! 5⃣ هم‌چنین بخش عمده‌ای از هزینهٔ جنگ با اعراب هم از محل فروش موجودی انبارهای صلیب سرخ و سازمان ملل در بازار سیاه تأمین شد. در ادامه و در کنار همهٔ دزدی‌ها و غرامت‌طلبی‌های یهود، دولت اسرائیل، دولت آلمان را مجبور کرد به‌عنوان غرامت جنگی، سه‌ونیم میلیارد مارک به دولت اسرائیل بپردازد؛ در حالی‌که اصلاً چنین دولتی در طول جنگ وجود خارجی نداشت! 6⃣ کنایهٔ دیگر مارشالکو دربارهٔ رباخواری و غرامت‌خواهی یهودی‌ها به این ترتیب است: 👈 «احتمالاً خود آلمان‌ها هم نمی‌دانند تاکنون چندبار این غرامات را حساب کرده و پرداخته‌اند.» ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter