💠💠 پلورالیسم ، قدرت و مبارزه سیاسی (1) ✡ ارتش سرّی روشنفکران (قسمت سوم) 🌐 جاسوسان در تهران (3) 1⃣ (David Hull) فیلسوف سیاسی معاصر استدلال جالبی درباره‌ی «اصلاح‌طلبی لیبرال» دارد. او می‌گوید: 🔸دعوت به «پلورالیسم»، «کثرت‌گرایی غربی» و «جامعه مدنی» توسط 2 گروه سیاسی مختلف صورت می‌گیرد: 🔸یکی توسط گروه سیاسی جدیدی که برای دستیابی به «قدرت» مبارزه می‌کنند؛ 🔸دیگری به وسیله‌ی گروهی از شخصیت‌ها که بر مسند قدرت نشسته‌اند، اما پیش‌بینی می‌کنند که به زودی قدرت را از دست بدهند. 2⃣ نیمه‌ی دهه 1370 وضعیت سیاسی در مرز میان 2 گروهی بود که پرفسور هول در نظریه جنجالی‌اش ترسیم کرده است! 3⃣ طیفی که یک سویش مانند و محمد مجتهد شبستری با ژست آکادمیک شعار «روشنفکران: قدرتمندان بی‌مسند» می‌دادند، اما در پشت‌پرده با کارگزاران دولت سازندگی از محمدتقی بانکی تا غلامحسین کرباسچی پیوند تنگاتنگ داشتند، 4⃣ و سوی دیگرش کاملاً برعکس: اعضاء حزب ایران به عنوان «صاحب منصبان دولتی» و «سیاستمداران تکنوکرات» مثل سیدحسین مرعشی از «مدیریت انتقال قدرت» پس از پایان دوره دوم ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی می‌گفتند. 5⃣ در عین حال، طیف‌های لیبرال / سکولار موسوم به نه تنها از «سیاست‌زدگی مفرط» بلکه از یک «آوارگی معرفتی» زجر می‌بُردند. 6⃣ تا جایی که حتی سرپرستی ایران‌پژوهان کالج استریر در ویرجینیای ایالات متحده با انتشار نتایج پروژه تحقیقاتی خود اعلام کرد: ✍ «روشنفکران دینی» اقتباسی ناقص و پرغلط از معنا و مبنای و انجام داده‌اند؛ در نتیجه تئوری‌های آنان فاقد حداقل استانداردهای علمی و اصول معتبر فلسفی است. 7⃣ بتدریج از حامد الگار (استاد مسلمان رشته ایران‌شناسی دانشگاه برکلی) تا شورای روابط خارجی آمریکا یا ماهنامه پَر و ماهنامه راه آزادی، هریک به نوعی اذعان می‌کردند که پروژه یک پروژه سراپا با برای تحقق هدف نظام ایران است! 🔹 ادامه دارد... 📚 پیام فضلی‌نژاد ، ارتش سری روشنفکران ، تهران: شرکت انتشارات کیهان. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter 🔸 هشتگ اصلی: