🔺 و 👤 حضرت آیت الله جوادی آملی(دامت برکاته) ◻️ یک در درون خیلی ها هست... در سوره مبارکه فرمود: وَ ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ. 📚 یوسف، ۱۰۶. ◻️ یک و و در اکثر مردم وجود دارد. 🔸 در ذیل آیه، این روایات نقل شده است که از امام(سلام الله علیه) سؤال کردند، چگونه ، می‌شود؟ فرمود: ⏮ همین که می‌گویند «لَو لا فَلانٌخ لَهَلَکتُ»؛ اگر فلان کس نبود، کار ما حل نمی‌شد. ◻️ یا تعبیرات عرفی که می‌گویند اول خدا، دوم طبیب؛ و حال آن‌که خدا اولی نیست که ثانی داشته باشد، همه اشیا و اشخاصی که در هستند، هستند که: لِلّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ. 📚 فتح آیه ۴و ۷. 🔸 به حضرت عرض کردند پس چه بگوییم؟ فرمود خدا را شکر که از این راه به فلان شخص، ما را حل کرد؛ نه اینکه اول خدا، دوم فلان شخص یا «لَو لا فَلانٌ لَهَلَکتُ». ⏮ آن و که در اکثر مردم هست، همین است. ⁉️ پس این‌که می گویند هرکس مخلوق را ، خدا را هم شکر نکرده، چه می شود؟ ◻️ بله؛ «مخلوق بما أنه مخلوق» نشان می‌دهد که را می‌رساند؛ نه «من لم یشکر زیداً و لم یشکر عمروا»؛ یعنی از خدای سبحان به این شخص، به او رسید. 🔸 لذا این روایت را مرحوم صاحب وسائل(رضوان الله علیه) در همان کتاب جهاد نفس ذکر کرده، روایت خوبی هم است که اگر کسی شکرگزار مخلوق نباشد، شکرگزار خالق نیست. ⏮ این است، را محترم شمردن هست، خدا را شکر می‌کند که از این راه خیری به او رساند. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه «زمر»، آیات ۷ تا ۹. ‌‌‌‌‌‌‌┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🖊 بعون الله و توفیقه ❇️ اداره کل امور تربیتی‌ 📲 eitaa.com/jz_tasnim