. داغِ خراسان / نوحه ---------- از خراسان رسد آهِ شعله نواز ناله ی یک غریب می رود به حجاز من ازین ناله ، شمع سوزانم در عزای او ، دیده گریانم ای رضا جانم ای رضا جانم ... زهر کین زد شرر بر وجود رضا حجره اش قتلگه خانه اش کربلا من اگر از غم ، غرقِ توفانم از برای او ، نوحه می خوانم ای رضا جام ای رضا جانم ... گَه بگوید ز غم جگرم جگرم گَه بگوید بیا پسرم پسرم او پریشان و ، من پریشانم زین پریشانی ، رفته سامانم ای رضا جانم ای رضا جانم ... ز مدینه کنون آمده پسرش آمده ای خدا خون جگر به برش بر جگر زین غم ، آتش افشانم چکنم یاربّ ، من که ویرانم ای رضا جانم ای رضا جانم ... ** حاج محمود تاری «یاسر»✍ سبک ؛ همه جا بروم به بهانه ی تو ........................ . یابن الشبیب، مهدی ِمن می شود شَرید از دست شیعیان ِخودش می شود طَرید یابن الشبیب، بر پسرم می شود جفا او هم شود شبیه من از شهر خود جدا یابن الشبیب، داغ دلش آتشین شود بیش از هزار سال، بیابان نشین شود یابن الشبیب، می شود از غصه خون جگر هستم غریب و او شود از من غریب تر یابن الشبیب صبح و مساء گریه می کند در روز عید و روز عزا گریه می کند شیعه دعا برای ظهورش نمی کند کاری برای قلب صبورش نمی کند در مجلسی که خوانده شود روضه های مشک جاری شود ز دیده ی او خون به جای اشک یابن الشبیب، دل نگرانی ولی بدان رجعت کنیم با فرج صاحب الزّمان آید ندا که مهدی آل عبا رسید هنگام انتقام ز مأمون فرا رسید ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .