#شعر_محلی به گُم شیلی بره دادا ،مَیِد ،آ کَشتِرَک منده ننه ش داگ چُکی داره،  گنوگ و هی  سَر  ای  رنده چه گَرتی گِفشنه دنیا،، بخونی دحترون حالا شَوِ بختِ مو تاریکن.گمونم شو بسر منده کفن ای تویِ خورجینِ خوشِ ده در کَنی رودم حنا بندی بگویی که، حناشُون ظهر خیسنده دلم اُستونی  دردِه،  میون کوره بادی که گمی که راه اوادی ، بسی دولاخ چیکنده زمین پا پاوکی  بیچه! جلو دار عذایی خو گمونم دشمنَی داری ،کُلِت ور درد میچنده مید آماده یِ ،،غسلن خشم رو ارت دلتنگی نگا دایه کسی اصلا ،مث پَیرار ناخنده چه بَز  کِشته ننه غرصه،میون  سیف آوادی شرو بو کشت بدبختی ،و درد  دل سَرو بنده چراگ ‌خونه سه کوره.. ،ننه دسمُش مکن ندرت بلن به شیرزال ده امید کُل  به تو  بنده نوک‌عمو http://rubika.ir/kahnujiha