 ⊰꧂⊰♡☆♡⊱꧂⊱ ❏ مؤمن حتی برای یک لحظه هم نمی‌بایست احساس کند که ناامید است؛ چرا که امید ما، همۀ وجود، توان و هستی ما به دست خدا است. همیشه بایستی امیدوار و مطمئن باشیم و به خداوند توکل کنیم. این صحنۀ هستی، محلّ آزمایش است. ما چهار صباحی زنده‌ایم؛ بیست سال، سی سال، چهل سال و آخر از دنیا می‌رویم. آن خداوندی که «يُحیی وَيُميت وَ يُمِيتُ وَ يُحيی» است، خداوندِ تمامِ هستی است. خداوندی است که عدم؛ در حریم موجودیت او راه ندارد و نباید به مشیّت او، شک کنیم و خدای‌ناخواسته در روح ما نسبت به حقیقت هستی تزلزلی رخ بدهد. ↺ منبع زیرنویس: کتاب ارزشمند و فاخر ، جلد دوم، صفحهٔ ۱۰۲۷ به پژوهش و نگارش حسین بهزاد.