پیشرفت و جمهوریت | مرکز مطالعات و گفتمان سازی مکتب امام ره
بسم الله الرحمن الرحیم 2⃣2⃣#یادداشت بیست و دوم 🔰تأملی در مختصات #نگرش_نوین_اسلامی (#اندیشه_پشتیبان
بسم الله الرحمن الرحیم 3⃣2⃣ بیست و سوم 🔰تأملی در مختصات ()/ ششم ✅ ✅ ◀️ یک معضل بزرگ: عدم پشتیبانی دانش‌های موجود از نهضت اسلامی امام ⚠️پس از پیروزی انقلاب نیز وقتی‌که سؤالات جامع دینی ما بسط فراوان یافت و همه‌ی آن‌ها متوجه پایگاه معرفتی دینی شد. ⚠️نه فلسفه، نه فقه و نه اخلاق اسلامی برای پاسخ به این سؤالات آماده نبودند. ◀️ کلام که یکی از دانش‌های ارزشمند اسلامی است در اندیشه‌ی اقناع مخاطبان و نهایتاً اِسکات مخالفان بود، و به تأمین نیازهای معرفتی یک زندگی بالنده‌ی اسلامی فکر نمی‌کرد. ◀️ فلسفه در کار روشن کردن متفکران نسبت به جهان هستی و نهایتاً نفس آدمی بود.و دغدغه‌ی پشتیبانی از پویش های نظری جهت برآوردن صورت‌ها و قواره های فاخر اجتماعی برای حیات انسان نداشت. ◀️ فقه و اخلاق هم پیش روی خود فرد مکلفی را می‌دیدند که باید رفتار او را در تعامل با خود، خدا و جامعه به انضباط بکشند. ⚠️این‌ها همه یعنی اسلام به‌صورت یک مکتب اجتماعی جلوه نکرده بود و اساساً این دردِ عمیق ناشناخته مانده بود. ⚠️حضرت آقا می‌فرمایند: «در ميان كتب فقهى شيعه، بسيارى از مباحثى كه مربوط به ادارهى كشورند مثل مسألهى حكومت، مسألهى حسبه و چيزهايى كه با كارهاى جمعى و داشتنِ قدرت سياسى ارتباط پيدا مىكند چند قرن است كه جايشان خالى است. بعضى از آنها، از اوايل هم در كتب فقهى شيعه، مورد تعرّض قرار نگرفته است... علّت هم معلوم است. فقهاى شيعه، در اين مورد تقصير يا قصورى نكردهاند. براى آنها، اين مسائل مطرح نبوده است.شيعه، حكومت نداشته است. فقه شيعه، نمىخواسته است جامعهى سياسى را اداره كند. حكومتى در اختيار او نبوده است كه جهاد بخواهد آن حكومت را اداره كند و احكامش را از كتاب و سنّت استنباط نمايد. لذا فقه شيعه و كتب فقهى شيعه، بيشتر فقه فردى بود؛ فقهى كه براى ادارهى امور دينى يك فرد، يا حدّ اكثر دايرههاى محدودى از زندگى اجتماعى، مثل مسائل مربوط به خانواده و امثال آن كاربُرد داشت.» (14/ 03/ 1376) https://eitaa.com/Kalam_Enghelabi .