🔰شرح پیام امام خمینی ره 1⃣▪️ شرح فراز اول شروع پیام با آیه‌ای است که یکی از فلسفه‌های دینی تاریخ را بیان می‌کند. خدایی که قرآن او را پادشاه بی‌رقیب عالم می‌خواند خبر از یک تصمیم و اراده خود و قاعدۀ حاکم بر حیات انسانی می‌دهد. ولی امثال این گزاره‌های کلیدی قرآنی نه برای ما پرمعناست و نه حضور مؤثری در نگاه‌های رایج ما دارد و سرّ دگراندیشی، سست‌نظری و تبدّلات فراوان فکری ما نیز همین است. این اراده ساخت و شالودۀ زندگی بشری را تشکیل داده است و اکنون نیز این ارادۀ کشدار و قاطع در جریان است و زندگی بشری در چمبرۀ این قاعده غوطه‌ور است. از سخنان متعدد حضرت امام ره به دست می‌آید که این آیه که وعدۀ امامت مستضعفان را می‌دهد بر ذهن شریف ایشان حکومت دارد و یک نگرش پایه را برای ایشان شکل داده است. از منظر دینی برخورداری از چنین بینشی کاملاً درست است، هرچند صاحبان نگاه‌های «علمی» تنها آن را بشنوند یا در آن تردید کنند یا با دلی سرد به تمسخر آن بپردازند. آیه سخن از «ارادۀ الهی» و سنّت قطعی ربوبی دارد و این برای شخصیّت متکلّم و فیلسوفی چون امام عنوانی بسیار پرمعناست. آنچه وعده داده می‌شود مایۀ «منّت الهی» است و وعده نیز امامت و وراثت مستضعفان است. 2⃣▪️ شرح فراز دوم یکی از سؤالها این است که مستضعفان مورد نظر این آیه چه کسانی هستند. امام ره ملت ایران را جزء ملت‌های مستضعف داشته شده و ظاهراً از مصادیق این آیه می‌داند. او در عین این که به واسطۀ تعالیم عمیق توحیدی، دغدغه‌ای جز حکومت الله ندارد و تفسیر حقیقت متعالی انسان و رسیدن به مقام خلیفه‌اللهی را در گرو حکومت پراحتشام الهی و سریان توحید در رگ رگ حیات منتخب انسانی می‌داند، قدرت مستضعفین را دست توانای الهی می‌خواند. 3⃣▪️ شرح فراز سوم خواستۀ بلند حضرت امام و خشنودی بزرگ او تحقق «امامت امّت» است و مبارکی 12 فروردین را به همین نکته می‌داند. این را کسی می‌خواهد و می‌گوید که مشروعیّت الهی نظام اسلامی را به ولایت فقیه می‌داند. از نظر حضرت امام خواست مردم اصل است و خواست مردم معیار است اما افزون بر این مردمی که «برخاسته» باشند از نظر ایشان به رتبه‌ای بالاتر دست خواهند یافت و آن رتبۀ امامت و رهبری است. او مردم را امام و رهبر می‌دانست و معتقد بود مردم ایران از همۀ مسؤولین ـ حتی خود او ـ جلوترند. این نکته‌ها تفاسیر کمی به خود دید و کمتر مورد توجه واقع شد و امروز ما به تبیین آنها واقعاً محتاجیم. این دو نگاه(ولایت فقیه و امامت امت) را در کنار هم نباید فراموش کرد و فروغ آن را نباید پایین آورد. معلوم است که اذهان نظم گرفته با آموزه‌های علوم انسانی به فهم امامت امت نزدیکتر و متمایلتر است و اذهان آموختۀ تربیت‌های دینی به فهم و پسند ولایت فقیه. نگاه فاخر و تابناک امام هردو آموزه را اسلامی می‌داند و مفسّر فکر فاخر مکتب اهل‌بیتی. جمهوری اسلامی از نظر ایشان تفسیر این دو حرف است. نوعی امامت عمومی در قالب نظام امّت و امامی که با این رفراندوم به ایران و جامعۀ بشری تقدیم شد. امام چنین رفراندمی را در تاریخ ایران بی‌سابقه می‌داند و روشن است که این شور و این وفاق بی‌نظیر تاریخی ریشه در حرکت پیروز اسلامی یک فقیه شیعی دارد. اما همبستگی بی‌نظیری که مردم ایران در مقاطع پایانی پیروزی انقلاب و در این روز تاریخی از خود نشان دادند از نظر امام ره اعتصام عمومی به ریسمان الهی است و نشانۀ یک رشد و بلوغ ملی است. آنچه برای این ملّت پیش آمد یک تجربۀ افسانه‌ای نزد تمام جوامع به شمار می‌رود و بی‌تردید تفسیری عینی بر آن آیۀ کریمه بود. انصافاً اگر نبود جز همین صحنه و ترسیمی که از آن آیه صورت گرفت، خود به تنهایی تحفۀ بزرگی برای جامعۀ دینی ما به شمار می‌رفت. این سرمایۀ بزرگ هنوز در رگ و پی این جامعه هست و با درک و اخلاص و تلاش می‌توان به آن دست یافت. https://eitaa.com/Kalam_Enghelabi .