الصّادق (علیه السلام)- عَنْ یَحْیَی‌بْنِ‌أَبِی‌الْعَلَاءِ الرَّازِیِ أَنَّ رَجُلًا دَخَلَ عَلَی أَبِی‌عَبْدِ اللَّه (علیه السلام) وَ أَمَّا نُونٌ فَکَانَ نَهَراً فِی الْجَنَّهًِْ أَشَدَّ بَیَاضاً مِنَ الثَّلْجِ وَ أَحْلَی مِنَ الْعَسَلِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ لَهُ کُنْ مِدَاداً فَکَانَ مِدَاداً ثُمَّ أَخَذَ شَجَرَهًًْ فَغَرَسَهَا بِیَدِهِ ثُمَّ قَالَ وَ الْیَدُ الْقُوَّهًُْ وَ لَیْسَ بِحَیْثُ تَذْهَبُ إِلَیْهِ الْمُشَبِّهَهًُْ ثُمَّ قَالَ لَهَا کُونِی قَلَماً ثُمَّ قَالَ لَهُ اکْتُبْ فَقَالَ یَا رَبِّ وَ مَا أَکْتُبُ قَالَ مَا هُوَ کَائِنٌ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ فَفَعَلَ ذَلِکَ ثُمَّ خَتَمَ عَلَیْهِ وَ قَالَ لَا تَنْطِقَنَّ إِلَی یَوْمَ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ. ✨امام صادق (علیه السلام)- یحیی‌بن‌ابی‌علاء رازی نقل کرده است که مردی بر امام صادق (علیه السلام) وارد شد ... امام (علیه السلام) فرمود: نون، رودی در بهشت بود که از برف سفیدتر بود و از عسل شیرین‌تر بود، و خداوند عزّوجلّ فرمود: «جوهر و مرکب شو». پس جوهر شد، سپس درختی را برداشت و در دست خویش قرار داد». سپس فرمود: «دست، همان قوّت و قدرت است و نه فکر کنی که مشبّه به در اینجا مورد نظر است». سپس به آن دستور داد: تبدیل به قلم شو! بنابراین به قلم تبدیل شد. سپس به آن فرمود: «بنویس»! گفت: «پروردگارا! چه چیزی بنویسم»؟ فرمود: «هرآنچه تا روز قیامت موجود است را بنویس». بنابراین، این کار را انجام داد، سپس بر آن مُهر زد و فرمود: «تا زمان مشخص شده، دیگر سخن نگو». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۶۶ بحارالأنوار، ج۱۱، ص۱۰۸/ بحارالأنوار، ج۵۴، ص۳۶۷/ علل الشرایع، ج۲، ص۴۰۲/ نورالثقلین/ البرهان