- توصیفی از برگزاریِ جشن عید غدیر در فردوسِ اعلی - مصون شدن ملائکه از خطا و لغزش به برکت عید غدیر عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ قَالَ: كُنَّا عِنْدَ الرِّضَا علیه السلام وَ الْمَجْلِسُ غَاصٌّ بِأَهْلِهِ فَتَذَاكَرُوا يَوْمَ الْغَدِيرِ فَأَنْكَرَهُ بَعْضُ النَّاسِ فَقَالَ الرِّضَا علیه السلام حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ علیهما السلام قَالَ إِنَّ يَوْمَ الْغَدِيرِ فِي السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِي الْأَرْضِ. إِنَّ لِلَّهِ فِي الْفِرْدَوْسِ الْأَعْلَى قَصْراً لَبِنَةٌ مِنْ فِضَّةٍ وَ لَبِنَةٌ مِنْ ذَهَبٍ فِيهِ مِائَةُ أَلْفِ قُبَّةٍ مِنْ يَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ وَ مِائَةُ أَلْفِ خَيْمَةٍ مِنْ يَاقُوتٍ أَخْضَرَ تُرَابُهُ الْمِسْكُ وَ الْعَنْبَرُ فِيهِ أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ نَهَرٌ مِنْ خَمْرٍ وَ نَهَرٌ مِنْ ماءٍ وَ نَهَرٌ مِنْ لَبَنٍ‏ وَ نَهَرٌ مِنْ عَسَلٍ‏ وَ حَوَالَيْهِ أَشْجَارُ جَمِيعِ الْفَوَاكِهِ عَلَيْهِ طُيُورٌ أَبْدَانُهَا مِنْ لُؤْلُؤٍ وَ أَجْنِحَتُهَا مِنْ يَاقُوتٍ تَصُوتُ بِأَلْوَانِ الْأَصْوَاتِ. إِذَا كَانَ يَوْمُ الْغَدِيرِ وَرَدَ إِلَى ذَلِكَ الْقَصْرِ أَهْلُ السَّمَاوَاتِ يُسَبِّحُونَ اللَّهَ وَ يُقَدِّسُونَهُ وَ يُهَلِّلُونَهُ فَتَطَايَرُ تِلْكَ الطُّيُورُ فَتَقَعُ فِي ذَلِكَ الْمَاءِ وَ تَتَمَرَّغُ عَلَى ذَلِكَ الْمِسْكِ وَ الْعَنْبَرِ فَإِذَا اجْتَمَعَتِ الْمَلَائِكَةُ طَارَتْ فَتَنْفُضُ ذَلِكَ عَلَيْهِمْ وَ إِنَّهُمْ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ لَيَتَهَادَوْنَ نُثَارَ فَاطِمَةَ علیها السلام. فَإِذَا كَانَ آخِرُ ذَلِكَ الْيَوْمِ نُودُوا انْصَرِفُوا إِلَى مَرَاتِبِكُمْ فَقَدْ أَمِنْتُمْ مِنَ الْخَطَإِ وَ الزَّلَلِ إِلَى قَابِلٍ فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ تَكْرِمَةً لِمُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ عَلِيٍّ علیه السلام. احمد بن محمد بن ابی نصر گوید: نزد امام رضا -علیه السلام- بودیم در حالی که مجلس مملو از جمعیت بود. از روزِ غدیر سخن به میان آمد، بعضی از مردم نسبت به آن اظهار بی‌خبری کردند. پس امام رضا علیه السلام فرمود: پدرم [امام کاظم] از پدرش [امام صادق] -علیهما السلام- برایم نقل کرد که ایشان فرمود: به راستی که روزِ غدیر در [میان اهلِ] آسمان مشهورتر و پرآوازه‌تر است از روزِ غدیر در [میان اهلِ] زمین. خداوند را در فردوسِ اعلی قصری است که خشتی از طلا و خشتی از نقره است. در آن صد هزار گنبد از یاقوتِ سرخ، و صد هزار خیمه از یاقوت سبز قرار دارد و خاکش مُشک و عنبر است. در آن چهار رود است؛ رودی از شراب بهشتی، رودی از آب، رودی از شیر، و رودی از عسل که در دو طرف‌شان درختانِ همه‌ی میوه‌ها است و بر آنها پرندگانی است که بدن‌شان از مروارید و بالهایشان از یاقوت است و به انواعِ صوت‌ها می‌خوانند. هنگامی که روزِ غدیر فرا می‌رسد، اهل آسمانها وارد این قصر می‌شوند و خداوند را تسبیح و تقدیس و تهلیل می‌کنند. پس آن پرندگان می‌پَرند و در آن آب فرو می‌روند و در مُشک و عنبرها می‌غلطند و آنگاه که فرشتگان جمع شدند، پرواز می‌کنند و [آب و مُشک و عنبر را] بر ایشان می‌تکانند. و ملائکه در آن روز به یکدیگر هدیه می‌دهند برای شادباش فاطمه –علیها السلام- وقتی آن روز به پایان می‌رسد ندا داده می‌شوند: به جایگاه‌های خویش برگردید، که تا یک سالِ پیش رو و فرا رسیدنِ دوباره‌ی این روز از خطا و لغزش ایمن شده‌اید، به احترام و گرامیداشتِ محمد و علی –صلوات الله علیهما و آلهما- تهذيب الأحكام، ج‏6، ص24 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏94، ص118 #حدیثنا اللّهم عجّل لولیک الفرج اللهم العن الجبت و الطاغوت و ابنتیهما ✨ما را دنبال کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/4066247196C93ed6e9a04