🍃🍂دعـــــــــــــاے ابــوحمـــزه ثـمــ6⃣1⃣ــالــی🍂🍃 ✍بیائید اهل شب‌زنده داری شویم با مناجات زیبای «ابوحمزه ثمالی» (۱۶) وَ قَدْ قَصَدْتُ إلَيْكَ بِطَلِبَتِی 💧وَ تَوَجَّهْتُ إلَيْكَ بِحَاجَتِی 💖خداوندا مگر نه این‌ است که همه تویی و کسی غیر از تو نیست و بین «من و تو» فاصله‌ای نیست اما بنده همیشه بنده است و از خود هیچ ندارد 💖خداوندا وجودم و عمرم و مالم و هر چه دارم از توست خودم هیچ نیستم هر چه هست حاجت است و نیازمندی خداوندا گرچه وظیفه و تکلیف من «عمل» کردن به فرمانهای توست، ✅ اما سرمایهٔ «من» برای ورود به درگاهت «عمل» نیست. خداوندا گر چه من باید نیرویم را در عبادت تو به کار بگیرم و تمام تلاشم را در جهت معرفت و شناخت تو به کار بگیرم اما تکیه من به عبادت و معرفت هم نیست! چون تو بی‌نهایتی و عمل و عبادت من محدود و ناقص ✅ تو بی‌نهایتی و به درگاه بی‌نهایت باید سرمایهٔ بی‌نهایت برد! 👈پس بنده‌ات چه چیز دارد، جز اعلام فقر به درگاه تو و بیان ناتوانی خود و گفتن نیازهای گسترده و دائمی خود 💧پس سرمایهٔ بنده‌ات برای پیشکش کردن به درگاهت یک فقر بی‌نهایت است. 💧و همین دانستن فقر و نیاز است که مقصد بودن و متوجه بودن مرا به سوی تو کامل می‌کند 💧و به «من» معرفتِ هیچ بودن می‌دهد! خدایا از بنده‌ات بپذیر این اعتراف به فقر محض و خالص را که او سراپا نیاز است. 🌸و اینها توشه‌ها و سرمایه‌هایی هستند که بنده‌ات را در حرکت به سوی خدایش همراهی می‌کنند🌸 ╭┅┅┅┅┅❀🍃🌺🍃❀┅┅┅┅┅╮ أَلَا بِذِڪْرِاللَّهِ تَطْمَئِـنُّ الْقُلُــوبُ ╰┅┅┅┅┅❀🍃🌺🍃❀┅┅┅┅┅╯ ‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌