🛍 من آن كم آزرمم. من آن گرفتارى رنج طولانيم. ترا قسم مىدهم بحق آنكه او را از خلق خود برگزيده اى ، و او را براى خود پسنديده اى بحق آنكه او را از آفريدگانت اختيار كرده اى ، و براى انجام كار خود گزيده خويش ساخته اى ، بحق آنكه طاعتش را به طاعت خود پيوسته اى ، و نافرمانيش را مانند نافرمانى خود كرده اى ، بحق آنكه دوستيش را به دوستى خود مقرون و دشمنيش را به دشمنى خود منضم ساخته اى ، مرا در اين روز چنان جامه عفوى بپوشان كه بر كسى مىپوشانى ، كه با حال بيزارى از گناه نزد تو زارى كند و در حال توبه به طلب آمرزشت پناه آورد و مرا به آنگونه كه اهل طاعت و قرب و منزلت خود را سرپرستى مىكنى سرپرستى كن ، و مرا اختصاص ده به آنچه اختصاص مىدهى كسى را که به عهده تو وفا كرد ، و جانش را در راه به رنج انداخت ، و براى خشنوديت خسته كرد .
🏕 و مرا به كوتاهى در حق تو ، و تجاوز از حد خويش در محرمات تو ، و گذاشتن از مرز احكامت مؤاخذه مفرماى و بوسيله مهلت دادن بمن خام و غافلگيرم مساز مانند عافلگير كردن كسى كه خير خود از من باز گرفت و چنان پنداشت كه بهره من تنها بدست او است، و حتى ترا هم در انعام بر من شريك و سهيم نشناخت و مرا از خواب بىخبران، و خواب آلودگى اسرافكاران، و چرت زدن مخذولان بيدار ساز ، و دلم را به راهى ببر كه طاعت كاران را به آن گماشته اى و كوشش كنندگان در عبادتت را در آن مسخر ساخته اى، و مسامحه كاران را بوسيله آن رهانيده اى، و مرا پناه ده از آنچه موجب دوريم از تو شود، و ميان من و بهره ام از تو حائل گردد ، و از مقصود خويشم باز دارد.
🛍 و پوئيدن راه خيرات را بسوى خود ، و سبقت جستن به آنها را از آنجا كه خود فرموده اى ، و منازعه در انجام و اعمال خير را، بر آن گونه كه تو خواسته اى، برايم آسان كن، و در زمره سهل انگاران به تهديد و وعيد خود، تباهم مساز. و در جمله كسانى كه در معرض دشمنيت در آمده اند هلاكم مكن، و مرا در عداد منحرفين از را خود در هم مشكن، و از گرداب هاى فتنه رهائى ده، و از گلوگاه بلاها خلاص كن، و از غافلگير شدن در امان دار، و ميان من و دشمنى كه گمراهى كند، و آرزوئى كه هلاكم سازد، و عيبى كه مرا فرا گيرد حائل شو، بر آن گونه كه از كسانى رو مىگردانى كه پس از خشم از ايشان خشنود نمىشوى؛ از من رو مگردان.
🏕 و از اميدوارى به عطاى خود نااميدم مكن، كه يأس از رحمت بر من غالب شود. و چندان هم نعمت مبخش كه طاقت آن را نداشته باشم، و از فزونى محبتى كه بر من تحميل مىكنى گرانبار گردم، و از پا در آيم و مرا از دست فرو مگذار مثل فرو گذاشتن كسى كه خيرى در او نباشد و تو با او كارى نداشته باشى و بازگشتى برايش نباشد. و مرا به دور ميفكن مانند دور انداختن كسى كه از چشم رعايت تو افتاده باشد. و از جانب تو رسوائى او را فرا گرفته باشد بلكه از در افتادن افتادگان و وحشت گمرهان و لغزش فريب خوردگان و از ورطه هلاك شدگان دستگيريم كن، و از گرفتارئى كه طبقات غلامان و كنيزانت را به آن دچار كرده اى سلامت بخش و به درجات كسى برسان كه با او عنايت دارى، و بر او انعام فرموده اى، و از خشنود شده اى، و او را ستوده زنده داشته اى و نيكبخت مىرانده اى. و خود دارى از موجبات بطلان حسنات و بركات را طوق گردنم ساز، و دلم را به جامه امتناع از زشتي هاى سيئات، و رسوائي هاى گناهان بزرگ بپوشان،