#حکمت49 از یورش بزرگوار به هنگام گرسنگی و از تهاجم انسان پست به هنگام سیری ، بپرهیز درپاورقی خطبه ۵۱ میخوانیم. عبدالله بن عوف نقل می کند: پیش از آن که سپاه امام علیه السلام برای نبرد با معاویه به صفین برسد ، لشگر معاویه رسید و در یک اقدام ناجوانمردانه راه دسترسی به آب فرات را بست. حضرت یکی از یاران خود را به سوی آنان فرستاد که چرا راه اب را بسته اید؟ مشاوران معاویه که خود از آب سیراب بودند گفتند آن قدر اب را تحریم کن تا علی و یارانش یا از تشنگی جان بدهند یا تسلیم بشوند ولی عمروعاص گفت؛ علی کسی نیست که در تحریم، تن به تسلیم بدهد اما معاویه نظر سایر مشاوران را پذیرفت و آب را باز نکرد. امیرالمومنین جمعی را به فرماندهی امام حسن اعزام کردند آنها چنان یورش بردند که سربازان معاویه ، فرار کروه و سپاه اسلام اب را در اختیار گرفتند. اما برخلاف معاویه و یارانش، مولا و یارانش اب را برای هر دو گروه آزاد گذاشتند. 👈 حال منظور از گرسنگی «اهانت » به انسان بزرگوار است یعنی از هیبت و قدرت انسان بزرگوار بترس زمانی که به او اهانت میشود . و منظور از سیری انسان پست و لئیم «احترام گذاشتن » به اوست