آدمها وقتی عاشق میشن یه سری دلگرفتگی‌ها براشون بوجود میاد که گفتنی هستن ولی اگه بهش بگن برامون بگو انگار بخشی از وجودش رو داره به اشتراک میذاره و سختش میشه و یه صدایی هی بهش میگه: غم دوست به غیر نگو... از طرفی هم میگه من چطور باید بخشی از خودم رو شرح بدم؟ یجور غمیه که انگاری مختص حال عاشقه و کسی درکش نمیکنه.
در عربی به این حالت میگن «الوجد»
سید رضی در بهترین و به جاترین حالت ممکن ازین کلمه استفاده کرده و در وصف عشق ما به امام حسین نوشته: «جَعَلَ اللهُ الذّی قَد نابَکُم سببَ الوجدِ طويلاً والبُکا»
خداوند متعال آنچه را که برای شـما رخ داد باعث غم و اندوه و گريه طولانی قرار داد. (يعنی ياد و نام شـما در طول تاريخ هـمواره با ناراحتی و اندوه و گريه هـمراه است).»
یعنی همه‌ی کسایی که عشق امام حسین رو دارن پیش فرض از مرحله «الوجد» عشقشون شروع میشه.
لازم به ذکره این کلمه بعد از «الشجو» سومینه در #رنجیدگی
معادل فارسی: «اندوهناکی»