عوامل اضطراب در نوزادان 📌 دو عامل در پریشانی و ترس فرزندان اثرگذار است: 🧠 عامل اول، «رشد ظرفیت حافظه» است. در نیمۀ دوم سال اول زندگی، نوباوگان در به یادآوردن رویدادهای گذشته و مقایسه‌ گذشته با حال تواناتر می‌شوند. این تغییر رشدی، باعث می‌شود کودک شیرخوار رویدادهای غیرمعمول مانند عدم حضور والدین را کشف و بعضی وقت‌ها از آن‌ها پریشان شود. همچنین صورتک ترسناک که به چهرۀ نوباوه‌ی چهارماهه لبخند می‌آورد، غالباً نوباوه‌ی هشت ماهه را بیمناک و پریشان می‌کند؛ اما به تدریج با بیشتر شدن سن، کودک می‌تواند بازگشت والدین غایب را پیش‌بینی و به همین دلیل از اضطرابش نیز کاسته می‌شود. 💪🏻 عامل دوم، عدم رشد «خوداتکایی» در کودک است. کودکان یک‌ساله هنوز تا حدود زیادی متکی به مراقبت بزرگ‌سالان هستند؛ ولی کودکان ۲ یا ۳ ساله می‌توانند به سراغ ظرف غذا یا قفسۀ اسباب‌بازی بروند. همچنین کودکان 3 ساله می‌توانند خواسته‌ها و احساسات خود را از راه گفتار، بیان کنند؛ بنابراین اتکای آن‌ها به والدین کمتر می‌شود و عدم حضور والدین باعث پریشانی آنان نمی‌گردد. 📚برگرفته از کتاب زمینه‌ روان‌شناسی هیلگارد