امروز که نگاه میکنم امروز که نگاه میکنم در آستانه ۴۶ سالگی قراردارم و با انقلاب رشد کردم و با انقلاب به پختگی رسیدم و با انقلاب وارد میانسالی شده ام. امروز که نگاه میکنم از سال ۱۳۷۶ فعالیت‌های رسمی سیاسی خود را در ستاد انتخاباتی آقای خاتمی و رقابت‌های ریاست جمهوری آغاز کردم. امروز که نگاه میکنم می‌بینم عجب مسیری را طی کردیم، با چه فراز و نشیب‌هایی امروز که نگاه میکنم میبینم که اما چه فکر می‌کردیم و چه شد. امروز که نگاه میکنم با خودم فکر میکنم چرا با اینهمه تغییر جهان و جهانیان هنوز هم در عرصه انتخابات حرفها از همان جنس حرفهای دهه های قبل است؟؟ امروز که نگاه میکنم همچنان همه می‌خواهند جوانان را باور کنند، همان جوانانی که گرد پیری در چهره شان هویدا شد و هیچکس باورشان نکرد. امروز که نگاه میکنم همچنان حجاب مسأله است. چه آن زمانیکه حجاب غیر از چادر مشکی قابل قبول نبود و چه حالا که باید مراقب باشیم عده ای وسط خیابان لخت نشوند. امروز که نگاه میکنم همچنان همه مدعی هستند که اصول سه گانه عزّت، حکمت، مصلحت را در نظر دارند. امروز که نگاه میکنم هنوز کسی معنای آن سخن گهربار شهید چمران را درک نکرده. او که میگفت: " تعهد مهمتر از تخصص است. چرا که فرد متعهد در امری که تخصص آن را ندارد وارد نمی‌شود." امروز که نگاه میکنم همچنان آزادی، زن، قومیت، مذهب، همشهری بودن و هم استانی بودن ابزارهایی برای رأی آوری هستند. امروز که نگاه میکنم می‌بینم که همچنان گروهی به دنبال مظلوم نمایی و عده ای به دنبال مقدس سازی هستند. همچنان گروهی بقیه را لولو معرفی می‌کنند و همه را از آنها می‌ترسانند و خود را دانشمند و متین و گوگولی و معصوم امروز که نگاه میکنم هنوز هم عده ای به حماقت ما دل بسته اند. بنر و پوستر خود را پاره می‌کنند و آنرا به طرف مقابل نسبت می‌دهند. خودسوزی می‌کنند و رقیب را عامل آن معرفی می‌کنند. خلاصه بازار رفتارهای تبلیغی و پوپولیستی و تحمیق مردم و خصوصاً جوانان و بانوان همچنان ادامه دارد. امروز که نگاه میکنم همچنان ریل احساسات، تعیین کننده تر است تا ریل عقلانیت امروز که نگاه میکنم عده ای که قبلاً به آنها چهره های سرشناس میگفتیم و امروز به آنها سلبریتی می‌گویند آتش بیار معرکه برای برانگیختن احساسات افراد ضعیف النفس هستند و عده ای هم همچنان برای نظرات اینها کف می‌زنند و جیغ می‌کشند و اشک شوق می‌ریزند. امروز که نگاه میکنم همچنان دوگانه دروغین چپ و راست، اصلاح طلب و اصولگرا فقط به دنبال منافع و مقاصد خود است و ما هنوز نفهمیده ایم که باید به دنبال ملاک‌ها و معیارهای دیگری باشیم. ما همچنان نفهمیده ایم که اگر در انتخابات، ما مردم ریل را عوض نکنیم، مسئولین هیچ چیزی را به نفع ما تغییر نخواهند داد. امروز که نگاه میکنم می‌بینم فقط قیافه ها عوض شده، اسمها عوض شده اما مسیر همان، احساس همان و عقلانیت همانست. امروز که نگاه میکنم اما من دیگر قرار نیست تِکرار شوم و تَکرار کنم آنچه را تا امروز گذراندیم. اما من دیگر احساسی تصمیم نمیگیرم. من به کارنامه می‌نگرم. من به برنامه می‌نگرم. من نگاه میکنم به اینکه کدام کاندیدا بر اساس سوابق توان اجرای برنامه ها و وعده ها را دارد. من با عقلانیت انتخاب می‌کنم. آری باید تغییر را از خودمان آغاز کنیم، از نگاهمان، از احساساتمان و از تجربیاتمان من تغییر ریل داده ام. اما اختیار هرکسی با خود اوست هرچند انتخاب همه ما بر سرنوشت همه ملت تأثیر خواهد گذاشت. به امید ایرانی سرشار از عقلانیت و منطق و صداقت حسین نخعی وکیل پایه یک دادگستری