#سرود_پایانی دلی که شد بی‌تاب ماتمت نداره مرهم جز اشک غمت چی بهتر از این که از بچگی رو شونۀ ما بوده پرچمت از هر راهی که رفتم، به تو رسیدم آقا هر جایی چشمم افتاد، حرمو دیدم آقا هر کس بعد از سلامش، جوابتو شنیده یعنی هر جایی هم هست، دیگه به تو رسیده هر چی خیر و خوبیه، در خونۀ آقای ماست هر چی خبره تو جهان، همه یک گوشه از کربلاست «لبیک یابن حیدر، لبیک یابن زهرا» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به تو رسیدن یعنی زندگی به تو رسیدن یعنی بندگی نمی‌خوام آقا سهم من بشه جدایی از تو با شرمندگی جا داره کاروانت، برا دل شکسته؟ خوش به حال کسی که بار سفرو بسته بیچاره اون دلی که دوباره جا بمونه یعنی اولِ راهِ کرب‌وبلا بمونه هر کس به جایی رسید، پا گذاشته توی این مسیر ما بی‌تو از دست می‌ریم، آقا دستای ما رو بگیر ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ با تو می‌شه جُون آخر روسفید رها می‌شه حُرّ از بند یزید راه زهیر می‌شه ختم به خیر می‌شه بهشتو تو چشم تو دید عاشق توی نگاهت، مگه چیا می‌بینه می‌گه از جون گذشتن، برای تو شیرینه آه ای دل جا نمونی، که زمان دفاعه نه این لشکر نمی‌خواد، سلیمان و رُفاعه۱ باید از خود گذر کرد، که بالاتره از هر گذشت باید هم از تو دم زد، هم برای تو از سر گذشت