💠 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ بَارّاً بِوَالِدَيْهِ فِی حَيَاتِهِمَا ثُمَّ يَمُوتَانِ فَلَا يَقْضِی عَنْهُمَا دُيُونَهُمَا وَ لَا يَسْتَغْفِرُ لَهُمَا فَيَكْتُبُهُ اللَّهُ عَاقّاً وَ إِنَّهُ لَيَكُونُ عَاقّاً لَهُمَا فِی حَيَاتِهِمَا غَيْرَ بَارٍّ بِهِمَا فَإِذَا مَاتَا قَضَى دَيْنَهُمَا وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمَا فَيَكْتُبُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَارّاً. 💠 حضرت باقر عليه السلام فرمودند: بنده‏اى در حال حيات پدر و مادرش به آنها نيكوكار است؛ چون مردند آنها را فراموش می کند و بدهى آنها را نمی پردازد و طلب آمرزش براى آنها نمی کند، پس خداى تعالى او را عاق والدين می نویسد. 💠 و بنده ديگرى در حال حیات پدر و مادر، عاق والدين است، چون مُردند قرض آنها را ادا مى‏نمايد و برای آنها دعا و استغفار مى‏كند، پس خداى تعالى او را بارّ (نيكى كننده) به والدين می نویسد. 📚 اصول کافی، ج ۲ ج ۱۶۳ ❌ نشر مطالب با حذف لینک کانال شرعا جایز نیست👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi