🗣حرف های خودمانی : خانمی تو مسجد می گفت :من آدم بدشانسیم،پول چندانی ندارم که برم زیارت،یا به فقیر کمک کنم بعضی که میرن مشهد،کربلا یا به فقرا کمک می کنن یا تو جهیزیه کمک می کنند، خیلی حسرت می خورم،گریه می کنم من فقط می تونم کار غیر مادی اونم اندازه توان جسمم انجام بدم، که یاد این جمله در نهج البلاغه افتادم: لا یَقِلُّ مَعَ التَّقوىٰ عَمَل وقتی شما تقوا دارید هیچ عمل خیری از شما کم نیست.ولو یک صلوات،یک سبحان‌الله،یک صدقه،یک صله‌ی رحم،یه کار کوچک تو مسجد،وقتی تقوا دارید آن عمل،دیگه عمل کوچکی نیست.خاصیّت تقوا اینه.تقوا مثل روحیست که در جسمِ اعمال خوب ما میره و بهش حیات میده،ارزش میده. در ادامه ش حضرت علی(ع) می فرماید:چطور کم حساب میشه آن عملی که خدا قبولش کرده،حالا هر چقدر کم باشه،ولی اگه تقوا نباشه،گاهی عملی رو انجام میدیم،خیلی با زحمتِ اما خدا قبول نمی کنه،بعضی هستند که شب پا میشن نماز هم میخونند،امّا جز بیداری هیچی عایدشون نمیشه به خاطر یک عمل حرامی که انجام دادند،پس هیچ وقت عملتو کم نبین اگر تقوا داری،خدا ازت قبول می کنه، واقعا چه حسی داره در قیامت یه صدقه کم قبول بشه اما میلیاردها خرج فقرا به حساب نیاد چون مثلا با ریا انجام شده و برای خدا نبود. متنی دیدم با این مضمون: از ما،عمل چندانی نخواسته اند! مهم تر از عمل کردن،“عمل نکردن” است! تقوا یعنی“عمل گناه را مرتکب نشدن! همه میپرسند چه کار کنیم؟ من میگویم:بگویید چه کار نکنیم؟ و پاسخ اینست:گــــــــنــــــــــــاه نــــکــنــیــم 🌹🌷🌹