و يك بار، نامه هايى كه مردم را به بيعت براى آن حضرت فرا مى خواند، جعل كرد تا به آن بهانه به امام عليه السلام سوء قصد كند، ولى اين توطئه جز بالا رفتن شان و مرتبت ابوجعفر عليه السلام و نمودار شدن كرامت و فضل بيشتر او، نتيجه اى نداشت . از اين رو كينه و خشم معتصم بيشتر مى شد و قادر به كتمان حقد و حسد درونى خود نسبت به امام عليه السلام نبود. پس ‍ يك بار او را به زندان افكند و زمانى كه تصميم به قتل او گرفت او رااز زندان در آورد، و به همسر او كه دختر مامون بود زهرى داده از او خواست آن زهر را به خورد امام عليه السلام بدهد. همسر امام خواسته او را اجابت كرد و امام عليه السلام با زهر معتصم مسموم گرديد. و هنگامى كه همسر او آثار كارگر افتادن زهر را در بدن امام ديد، او را در خانه تنها گذاشت و رفت ، تا اينكه امام رحلت فرمود... پس شيعيان ، اطراف خانه او مجتمع گشتند و چون معتصم درصدد بر آمده بود آنان را از تشييع جنازه آن حضرت باز بدارد، شمشيرهايشان را آويخته ، براى ايستادگى تا پاى مرگ ، هم پيمان شده بودند...[٤] ————————- [1] كلينى، اصول كافى، ج1، ص 492; شيخ مفيد، الإرشـاد، ص316. برخى، تولد او را در نيـمه رجـب همان سال نوشته اند (طبرسى، إعلام الورى بأعلام الهُدى، ص 344).(پاورقی کتاب) [۲]شيخ مفيد، الإرشاد، ص319(پاورقی کتاب). [٣]خلاصه از بخش زندگانی امام جواد کتاب سیره پیشوایان [٤] کتاب زندگانی سیاسی امام جواد سید جعفر مرتضی با اختصار.