شیعه در قرن پنجم تا نهم هجری
از قرن پنجم تا اواخر قرن نهم, شیعه به همان افزایش که در قرن چهارم داشت ادامه می‌داد و پادشاهانی نیز که مذهب شیعه داشتند به وجود آمده از تشیع ترویج می‌نمودند.در اواخر قرن پنجم هجری, دعوت اسماعیلیه در قلاع اَلَموت ریشه انداخت و اسماعیلیه نزدیک به یک قرن و نیم در وسط ایران در حال استقلال کامل می‌زیستند(۱) و سادات مرعشی در مازندران , سالهای متمادی سلطنت کردند.(۱) تواریخ کامل, روضة الصفا و حبیب السیر» شاه خدابنده« از پادشاهان مغول, مذهب شیعه را اختیار کرد و اعقاب او از پادشاهان مغول, سالیان دراز در ایران سلطنت کردند و از تشیّع ترویج می‌کردند و همچنین سلاطین » آق قویونلو و قره قویونلو« که در تبریز حکومت می‌کردند و دامنه حکمرانی شان تا فارس و کرمان کشیده می‌شد و همچنین حکومت فاطمیین نیز سالیان دراز در مصر برپا بود.البته قدرت مذهبی جماعت با پادشاهان وقت تفاوت می‌کرد چنانکه پس از برچیده شدن بساط فاطمیین و روی کار آمدن سلاطین »آل ایوب« صفحه برگشت و شیعه مصر و شامات , آزادی مذهبی را بکلی از دست دادند و جمع کثیری از تشیع از دم شمشیر گذشتند.
و از آن جمله »شهید اول محمد بن محمد مکی «, یکی از نوابغ فقه شیعه, سال ۷۸۶ در دمشق به جرم تشیع کشته شد!!
و همچنین شیخ اشراق »شهاب الدین سهروردی « در حلب به جرم فلسفه به قتل رسید!!
روی هم رفته در این پنچ قرن, شیعه از جهت جمعیت در افزایش و از جهت قدرت و آزادی مذهبی , تابع موافقت و مخالفت سلاطین وقت بوده‌اند و هرگز در این مدت , مذهب تشیع در یکی از کشورهای اسلامی؛ مذهب رسمی اعلام نشده بود.
شیعه در اسلام، ص۶۰، علامه سید محمد حسین طباطبائی