‍ ✍ کمونیسم؛ کاپیتالیسم؛ اسلام 🔺 در نیمه دوّم قرن هجدهم و با ظهور دستگاه‌های بخار تجاری، انقلاب صنعتی چهره اجتماعی و اقتصادی انگلستان و به دنبال آن تمام جهان را برای همیشه تغییر داد. انقلاب صنعتی نقش نیروی کار را در فرآیند تولید کمرنگ کرده و بدین ترتیب امکان انباشت ثروت و ابزار تولید و به دنبال آن قدرت را در شکلی بی‌سابقه پدید آورد و بدین ترتیب بنیان کاپیتالیسم یا نظام سرمایه داری گذاشته شد.  🔸شکاف‌های طبقاتی ناشی از سرمایه‌داری که خود را در قالب فقر و بی‌عدالتی و فساد و فروپاشی خانواده متجلی کرده بود، باعث ایجاد جریان‌های سوسیالیسم به موازات کاپیتالیسم شد. بدین ترتیب دو جبهه فکری سوسیالیسم و کاپیتالیسم در مقابل هم صف آرایی کردند. اولی با شعار عدالت به دنبال از میان برداشتن تمام  حقوق مالکیت و مناسبات جهان کهن بود و دومی با شعار آزادی به دنبال آن بود که هر قید و بندی را که بر دستان انسان است، بازبگشاید. پس از جنگ جهانی دوّم این دو جبهه به عنوان فاتحین جنگ، تمام دنیا را بین خود قسمت کرده و سعی کردند که تئوری‌های خود را بر روی زمین محقق کنند.  🔸امّا آنگونه که از تاریخ بر می‌آید، سوسیالیسم وجدان کاری انسان را دست بالا گرفته بود و کاپیتالیسم طمع انسان را دست کم و هر دو فراموش کرده بودند که انسان موجودی مختار است که می تواند از تمامی مدل‌های جبری تخلف کند. آنچه می‌تواند مشکل‌گشای این بحث کهنه و قدیمی شود، انسانی است که طمع خود را به نیازهایش محدود کرده و تلاشش را به اندازه نیازهای جامعه اش گسترده کرده باشد. اگرچه همیشه بین آرمان و واقعیت فاصله است، ولی اسلام پیکان آرمان خود را در جهت تربیت چنین انسانی نشانه رفته است و تنها انسانی که به آخرت ایمان داشته باشد، انگیزه کافی برای هر دو را دارد. 🏴 منادی زمان ⚫️ @Monadizaman