کشکول مجازی
‌غریب ترین کلمه است... مظلوم ترین کلمه... کلمه ای که هزارن هزار درد دارد... دردهای ناگفته... حرف های نزده... بغض های سرخورده... یعنی: هنوز مادری منتظر است... هنوز پدر شکسته ای امیدوار است... یعنی دلتنگی فرزندی برای پدرش که حتی مزار هم ندارد... یعنی اشک های سرد زنی برای گمنام بودن مرد زندگیش... یعنی فقط چند استخوان... یعنی غربت... یعنی پلاکی گم شده... یعنی مزاری خلوت... یعنی بی سروصدا اوج گرفتن... یعنی پسرم دیگه بیا... یعنی پدرم به چند استخوانت هم راضیم فقط بیا... یعنی معلوم نیست چگونه شهید شده است؟! گرفتار آب های خروشان اروند شده است؟! یا انتهای کانال کمیل آرام گرفته است؟! شاید هم در طلاییه غریب مانده است... یعنی دیگر بر نمیگردد... یعنی بی خبری... 🌷هدیه‌به‌ارواح‌طیبه‌شهداصلوات.. الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجَهُمْ @MOVEUD313
1 مشاهده