أَرْبَعٌ لا یَدْخُلُ بَیتتاً واحِدَهٌ مِنْها إِلاَّ خَرِبَ وَلَمْ یَعْمُرْ بِالْبَرَکَهِ: الخِیانَهُ وَ السَّرِقَهُ وَ شُرْبُ الخَمْرِ وَ الزّنا(1) ترجمه چهار چیز است که اگر یکی از آنها در خانه ای وارد شود، ویران می گردد و برکت خدا آن را آباد نمی کند: خیانت، دزدی، شرابخوری، و عمل منافی عفت! شرح کوتاه نه تنها خانه ها، که اجتماعات نیز از این قانون بر کنار نیستند: هنگامی که خیانت در اجتماعی نفود کند روح اعتماد از آن برچیده می شود. و هنگامی که سرقت در اَشکال مختلف در آن راه یابد آرامش از آنها رخت بر می بندد. و هنگامی که میگساری در میان آنها رایج گردد، افکاری ناتوان و فرزندانی معلول و جوانانی بی اثر خواهند داشت. و هنگامی که دامان آنها آلوده بی عفتی گردد بنیان خانواده ها متزلزل خواهد گشت، و نسل آینده آنها به فساد کشیده خواهد شد. ا............... 1. از نهج الفصاحه.