⭕️ شبهه: " ، هیچ فایده ای نداشته و برای ما هزینه داشته است. " ❇️ چند نکته: 1️⃣ ورود پلیس به مسائل اخلاقی، در همه جای دنیا وجود دارد و مخصوص ایران نیست؛ منتها حد و مرز این مسائل اخلاقی در هر کشوری با کشور دیگر فرق می کند. 2⃣ پس از انقلاب، اقدامات قابل تمجید کمیته ها و همچنین بعد از آن، ورود پلیس به این مقوله (هر چند که در مجموع به صورت ضعیف تر دنبال شد) موجب شد که شاهد و زمان شاه نباشیم و پس از انقلاب اسلامی، ورق برگشت. 3⃣ بعد از فتنه اخیر، حمله و هجمه به سمت پلیس امنیت اخلاقی صورت گرفت و اختلال محاسباتی موجب شد که برای مدتی پلیس از صحنه دور شود و هنجارشکنان گمان کردند که دیگر آن الزام و ورود پلیس از بین رفته است. از همین رو، روز به روز وضعیت بدتر شد. 4⃣ در گذشته، همان اقدامات بسیار محدود پلیس امنیت اخلاقی و حتی اسم موجب شد که برخی هنجارشکنان به خود جرأت هنجارشکنی ندهند و نزدیک به همان رویه بود که توانست جلوی عادی شدن فساد، فحشاء و ناامنی اخلاقی را بگیرد. 👈 در این مدت، هر چقدر که نقش پلیس را کم رنگ کردیم، آسیب بیشتر دیدیم. اتفاقاً نبود پلیس امنیت اخلاقی برای ما هزینه تراشیده است. ⏪ با برخی تحلیل های غلط، اقتدار پلیس را خدشه دار نکنیم و او را در حد عکاس و فیلمبردار تنزل ندهیم. ⏪ پلیس باید برای همه نوع اقدام – چه به صورت مستقیم و چه به صورت ثبت تصویر– اختیار قانونی داشته باشد و به تشخصی خود عمل کند. نباید پلیس مملکت را با قانون، خلع سلاح کرد و موجب شد که هنجارشکن در برابر مأمور قانون، وقاحت و جسارت داشته باشد.