🔴گفتاری صریح درباره چالش های امروز روحانیت 🔹میشود از جای جای تاریخ خرده روایت هایی پیدا کرد که آن موقع هم به روحانیت توهین میشده؛ این موارد شاید عده ای را ساکت کند اما قانع نمی کند! چالشی که امروز روحانیت گرفتارش شده با این خرده روایت ها حل نمیشود. مساله اینجاست عموم جامعه وضعیت فعلی( فقر و تبعیض و..) را محصول مدیریت روحانیت در عرصه حکمرانی میداند در عین اینکه که اکثریت طلبه ها خود نیز جز فقیر ترین اقشار جامعه اند! 🔸روحانیت شیعه که در همیشه تاریخ مستقل بوده؛ امروز از بیرون و درون همه حوزه را دولتی و استقلالش را از دست رفته می بینند! جامعه او را مسئول این ناکارآمدی ها و بی عدالتی ها میداند در حالی که خود طلاب قربانی این وضعیت هستند؛ مصداق بارز آش نخورده و دهن سوخته! ☑️ وضعیت امروز محصول این است که در ابتدای انقلاب حوزه علمیه در دو مساله راهبرد دقیق و مشخصی برای خود مشخص نکرد و این مساله موجب افراط و تفریط فراوان شد 🔻۱: مساله معیشت و آینده اقتصادی طلبه ها، بر خلاف خیلی ارگان ها حوزه علاوه بر اینکه امکان های اصیل و قدیمی تامین معیشت نیروهایش مثل خمس، وقف و...را به تدریج از دست داد ظرفیت های اقتصادی پایداری خلق نکرد و همین موجب شد که در تامین نیروهایش که کمتر از۲۰۰ هزار نفر هستند( مقایسه کنید این عدد را با سایر مشاغل) بماند و امروز در عین اینکه در بودجه رسمی سرفصل داشته باشد و جامعه او را متهم به بودجه گیری و دولتی بودن کند اما حداقل حقوق نیروهایش تامین نشود! این مساله موجب شده بخش زیادی از طلاب خصوصا بعد از کرونا رسما ترک تحصیل کنند یا در اوج پیشرفت تحصیلی به سایر ارگان ها پناهنده بشوند و از آن طرف به علل مختلف من جمله وضعیت اقتصادی بد، طلاب ورودی حوزه ها به شدت کاهش پیدا کند به حدی که بخش قابل توجهی از حوزه ها خصوصا در شهرستان ها در حال تعطیل شدن است! 🔻۲: نسبت حوزه و حاکمیت حوزه شیعه بر خلاف اهل سنت همیشه مستقل از حکومت ها بوده و قدرت خود را از مردم و متن جامعه دریافت میکرده؛ امروز عموم مردم حوزه را حاکمیتی و حتی دولتی توصیف میکنند این وضعیت نتیجه آن است الگو و راهبرد مشخصی ابتدا در این موضوع مهم داده نشد. عده ای همان ابتدای انقلاب کلا از همه چیز فاصله گرفتند و پشت کردند به یک فرصت تاریخی عده ای هم چنان دچار افراط شدند که این تحلیل برای مردم شکل گرفت حاکمیت اسلامی یعنی حاکمیت آخوندی! البته امروز خود حاکمیت معترض به حوزه است چون معتقد است مساله و چالش های زیادی دارد و حوزه توان یا حداقل اراده ای در حل آن ندارد و اساسا در بعضی امور مهم بعد از چهل سال حرفی برای گفتن ندارد! نبود راهبرد مشخص بخاطر ورود یک اقلیت از روحانیت در مناصب حوزه را حاکمیتی-دولتی کرد از طرفی مساله های دولت ها را حل نکرد و از سمتی استقلال و حریتی برای حوزه باقی نماند در این موقعیت نیز دودش به چشم اکثریت طلاب رفت! 🔸نقد ایده نگاه های سنتی که حوزه کاملا بی نسبت با حکمرانی باید عمل کند واضح است مساله این است به آنچه متفکرین انقلاب امثال شهیدمطهری که خود از موافقان "اسلام سیاسی و تشکیل حکومت" بود و هشدارهایی که در نسبت حوزه و روحانیت میداد هم توجه نشد ( رجوع کنید به کتاب انقلاب اسلامی) افراط ورود بخشی از حوزه در گرفتن مناصب دولتی بالا به گونه ای که از ۴۴ سال ۳۴ سال(۵تا از ۷ تا)رئیس جمهور ایران از صنف روحانیت بوده، و در بین روئسای مجلس ۲۴ سال( ۷دوره از ۱۲ دوره) و رییس قوه قضاییه، خبرگان، مجمع تشخیص و شورای نگهبان که از ابتدا که کاملا جزو روحانیون بودند امروز این ذهنیت در جامعه ایجاد کرده که همه چیز را بپای روحانیت بنویسد 🔹 البته واقعیت امر این است بدنه کارشناسی در مصادر مهم مثل سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی، وزرا و استانداران و اکثریت قاطبه بدنه کارشناسی کشور که سیاست گذاری ها اینجا رقم میخورد اساسا ربطی به روحانیت ندارد اما این مساله در تحلیل ها دیده نمیشود. اگر آن دو راهبرد "معیشت نیروهای حوزه" و "نسبت حوزه و روحانیت" مشخص بود احتمالا امروز روحانیت شیعه با این چالش های فراوان دست و پنجه نرم نمیکرد که حتی در حداقلی ترین امور مثل امنیت، اعتبار اجتماعی، معیشت حداقلی و.. اینگونه دچار چالش شده باشد؛ چه باید کرد بماند برای مجالی واسع تر ✍ #محمدامین_رضایی 🌹 حوزه انقلابی ╭┅───────────┅╮ 🕌 @howzehenghelabi ╰┅───────────┅╯