⚫️‍ چرا عزاداري مي کنيم؟ (قسمت اول) ⚫️‍ قبل از آنکه من به چهار هدف مهم نهضت عاشورا و علت براي عاشورا بپردازم ، يک پيشينه اي از آن بگويم . مي دانيد قضيه ي کربلا از مسائلي است که قبل از وقوع براي آن اشک ريخته شده است؛ حتي نقل است که آدم ابوالبشر ، زکرياي پيامبر ، اين کار را کرده اند و نام حسين يک نام مطهر بوده است . در نقلي دارد که پيامبر (ع) را گرفتند و اشک ريختند و امير المؤمنين در روايتي دارد که وقتي براي جنگ صفين رفته بودند و از سرزمين کربلا عبور مي کردند ، حضرت ايستادند و قدري از خاک را برداشته و بوئيدند و فرمودند: خوشا به حال تو اي خاک، يک انسانهايي از روي تو به بهشت مي روند که بي نظير هستند و آنجا ريختند. پس به اين حادثه قبل از وقوع هم تعظيم و تکريم شده است . اما در خصوص عزاداري هايي که رسماً بعد از وقوع شروع مي شود، نقطه ي آغاز عزاداري ابا عبدالله از قتلگاه و با زينب کبري است . اول کسي که بنيان مرثيه ، عزاداري و گريه را گذاشت هاشم بود، که وقتي وارد گودي شد رو به مدينه معلي گفت: پدرم به قربان لب هاي قشنگ تو ، پدرم به قربان ي تو و اين عزاداري به کوفه و شام مي آيد . سجاد(ع) فرمود : من فرزند آن کسي هستم که سر او را از تنش جدا کردند و من فرزند آن کسي هستم که او را با کشتند . ابتدا و بعد مدينه که آمد اين عزاداري شکل سنتي نداشت ، مراسمي نبود چون جلوي آن را مي گرفتند . ادامه دارد... 〖از بیانات حجت الاسلام @aali_rafiei @deldadegi دلدادگی 💙