(۱۱) مدح خوبان آقاي حبيب اللّه چايچيان ـ حسان ـ از شاعران معاصر مي گويد: «علاّمه در ماه محرم يكي از سال ها در مشهد مقدس به منبر مي رفت. روزي بعد از منبر، كودك خردسالي بلند شد و قصيده اي درباره شب يازدهم محرم خواند كه مردم و علاّمه با صداي بلند گريستند و ضجّه زدند. پس از مراسم، علاّمه از شاعر قصيده، پرس و جو مي كند و مي فرمايد: مي خواهم او را ببينم. مرا خواستند و من به ملاقات ايشان رفتم. از آن روز تا زمان درگذشت علاّمه، همراه ايشان بودم. روزي كه با گروهي به استقبال ايشان رفته بوديم، اشعاري در مدح او خواندم. برخلاف انتظار من، علاّمه نگاه تندي به من كرد و فرمود: حسان! اگر به جاي من، امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف را مدح مي كردي، پاداش بيش تري مي گرفتي. گفتم: من شما را به خاطر خدمتي كه به اهل بيت (ع) كرده ايد، مدح مي كنم. پس مدح شما، مدح اهل بيت (ع) است». ___________ ⚠️نشر مطالب بدون ذکر آدرس کانال، جایز نیست. 🔹کانال /عضویت: https://eitaa.com/joinchat/1881866418Cd47922eac2