مَصائِبٌ بَدَّدَتْ شَمْلَالنَّبيِّ فَفي قَلْبِ الْهُدى اءَسْهُمٌ يَطِفْنَ بِالتَّلَفِ وَناعِياتٌ إِذا ما مَلَّ ذُو وَلَهٍ سَرَتْ عَلَيْهِ بِنارِ الْحُزْنِ وَالاَْسَفِ   مصيبت هايى كه كانون خاندان پيامبر را پريشان كرد و تيرهايى كه در دل خورشيد هدايت نشست و آن قلب بشريت را از كار انداخت. و فريادهاى طنين انداز زنان خبر از مرگ آنان مى داد و آن جناب را مخاطب مى ساخت و آتش سوزان حزن و اندوه و تاءسف را در دلش شعله ور مى ساخت. 📚سوگنامه کربلا - مقدّمه مؤ لّف - صفحه۱۴ @KASHKUL_SHARAYEA|کشکول