* #ذکر
✳️ حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
🔻یک وقت یک نفر هست که حرفی ندارد تسبیح به دست بگیرد در پیاده رو برود و لب‌های او تکان بخورد، حالا طوری نیست ذکر خدا است؛ در هر حالی خوب است
🔸 اما ما باید تغذیه بشویم اگر می‌خواهیم خود را پیدا کنیم، باید ببینی چه مقدار از این ذکر به باطن تو سرایت می‌کند.
🔹 انسان تشنه اگر لیوان شربتی یا لیوان آبی را گرفت و خورد تشنگی او فروکش می‌کند، تازه اگر بیماری نداشته باشد، اگر این آب را یا این شربت را در یقۀ خود ریخت، حق بدهید که تشنگی او برطرف نشود، مدام لیوان لیوان آب در یقۀ خود بریزد،
🔸 ذکر بی‌توجه گاهی ریختن آب در یقه هست و این رفع تشنگی نمی‌کند، ذکر توجه می‌خواهد.
🔻يک مشكلی كه در قضايای سلوکی هست اين است كه انسان جايی هم می‌رود در صدد اين است كه يک ذكر مؤثر بخواهد؛ در حالي كه ذكر مؤثر دردی را برای هميشه درمان نمی‌کند.
🔸 اول بايد ساختار تغيير كند و شاكله اصلاح بشود. گاهی اصلاً احتياج به ذكر نيست. گاهی شاكله موانع اساسی دارد. مثلا فعلاً دنياطلبی در او غالب است.
🔹 شاکله اين شخص اول باید یک اصلاحاتی بخورد تا آماده سلوک بشود؛ بعد از آن درمان خاص (ذکر یا هر دستور دیگر) برايش ارائه شود.
💠 محو موهوم
🔻 سعی و کوشش در مسیر معنویت و رشد اخلاقی مثل ذکر گفتن و عبادات، تمامش باید مقدمه برای محو موهوم باشد.
🔸 در هر فردی به یک نحو، موهوم محو میشود که اقرب طرق الی الله هرکسی با دیگری فرق دارد، حال موهوم چیست؟ اکثر قضایای عالم امور وهمی و اعتباری است.
🌹@kavasayat🌹