این حرف ها را در طول زندگی مون چند بار گفتیم ؟ اگر فلانی زیرآب منو نمی زد الان.‌‌.. فلانی قدم خوب نبود اومد خونه مون... فلانی دستش بد بود باهاش معامله کردم... فلانی همسایه مون بود بهم ضرر زد فلان کس سر راهم قرار گرفت خیلی برد کردم... شانس آوردم که تو مصاحبه قبول شدم... شانس آوردم و... اگر فلانی بختم را نمی بست الآن... تمام نفع ها و ضرر هایی که در زندگی به ما رسیده را یا به شانس نسبت می دیم یا به افرادی که با ما مراوده دارند در حالیکه نگاه توحیدی می گوید بیدک لا بید غیرک زیادتی و نقصی و نفعی و ضری... به دست تو است نه به دست غیر تو زیادی و نقص و نفع و ضرر و همه چیز من. بنده نمی خواهم منکر سحر و طلسم و قدم خوب و دست بد افراد بشم بلکه می خواهم بگویم چرا نمی گوییم خدا اگر فلانی که زیرآب زن است فلانی که دستش در معامله بد است فلانی که قدمش شر است و... را سر راه من قرار داد ؟ آیا نمی‌خواهیم به این نتیجه برسیم که تمام اسبابی که خیر و شر ما را تعیین می کنند همگی به دست خدا است؟ ما باید اینگونه به دنیا نگاه کنیم هر گاه خداوند بخواهد خیری به ما برساند افراد خیر را سر راه ما قرار می دهد و اگر بخواهد شری به ما برساند آدم های شر را سر راه ما قرار می‌دهد. ما در عالمی زندگی می کنیم که حتی رد شدن افراد از کنار ما در خیابان از قبل تعیین شده ، پس ما باید برای جلب منفعت و دفع ضرر به سر منشأ هستی و آنجایی که این امور مقدر می شود توجه کنیم. به جای اینکه دست به دامن این و آن شویم برای حل مشکل خود هر چند هم که کوچک و ناچیز باشد به او متوجه شویم و در لحظه از او طلب کنیم. این سوال در ذهنتان نیاید که چرا خداوند که خیر مطلق است برای بنده اش شر می خواهد که گاهی آدم های شر را سر راه انسان قرار می دهد؟ چرا که همه چیز این عالم طبق حکمت و قوانین خودش پیش می رود ، خداوند وقتی می بیند ما در زندگی به جای توجه مطلق و تام به او دل به افراد بسته ایم برای تربیت ما این حوادث را به وجود می آورد. در واقع این گناهان ما است که اینگونه ایجاب می کند طبیعت شرور خودش را به ما نشان دهد پس اگر استغفار کنیم خداوند تمام اثرات و تبعات گناهان را می بخشد و اجازه ی ورود شرور را به زندگی ما نمی دهد. فقط کافی است موحد شویم و همه چیز این عالم را از او بدانیم @maktubateman 🌹@kavasayat🌹