🔴نگرانی آمریکا از حضور نظامی و ماندگار ایران در حیات خلوت ۲۰۰ ساله‌اش
🔺سخنان کارشناس آمریکایی (جوزف هومایر) را با دقت و کلمه به کلمه گوش کنید شاید این حرف ها تکمله‌ای باشد بر گزارش و تحلیل صوتی که شب گذشته در کانال اخبار سوریه کار کردیم. حضور ایران در ونزوئلا صرفاً انتقال چند صد میلیون لیتر بنزین یا کمک به اصلاح و راه اندازی پالایشگاه‌های نفت این کشور نبوده و بر اساس آنچه که این کارشناس و تحلیلگر آمریکایی می‌گوید، این حضور را راهبردی‌تر و بسیار عمیق‌تر از برداشت‌های خیلی از کارشناسان و حتی خود مقامات آمریکایی‌ها است.
🔺این یک واقعیت عینی و آشکار است که حضور ایران در آمریکای لاتین صرفاً برای تامین نیاز ونزوئلا در یک شرایط خاص نیست بلکه این همکاری و شراکت راهبردی میان دو کشور است که هر دو به شکلهای مختلف از آن بهره مند می گردند در حالیکه ایران در ونزوئلا می تواند حضوری عمیق و ماندگار داشته باشد ونزوئلا هم می تواند از دانش فنی و قدرت مهندسی ایران برای توسعه زیرساخت‌های خود بهره‌مند گردد. همانگونه که این کارشناس آمریکایی می‌گوید در طول سال‌های گذشته مقامات آمریکایی و اندیشکده‌های این کشور حضور ایران در ونزوئلا و آمریکای لاتین را صرفاً یک مبحث اطلاعاتی ارزیابی می‌کردند و تلاش داشتند آن را به سطحی نازل کاهش دهند.
🔺اما گسیل نفتکش‌های ایرانی به ونزوئلا و تلاش ایران برای اصلاح پالایشگاه‌ها و زیرساخت‌های انرژی این کشور خبر از یک شراکت بسیار عمیق و آینده نگرانه می گ‌داد که مسائل آن در امروز و فردا قابل بررسی و دسترسی نیست. مقامات آمریکایی و اندیشکده‌های این کشور شاید تازه به این نتیجه برسند که ۲۰ سال است ایران در آمریکای لاتین زیرساخت‌های لازم را تدارک دیده، نیروهای مورد نیاز را تربیت کرده، دوستان قدرتمند و متحدانه امینی دارد که می‌توانند هر کدام در هر لحظه برای ایران یک برگ برنده باشند.
🔺شاید آمریکا ۱۸ امنیتی و نظامی از حضور ایران در دریای کارائیب داشته باشد منطقه‌ای که همان گونه که پیش از این هم در تحلیل‌های مختلف خدمت شما عرض کردیم سرشار از نیروهای آنتی امپریالیزم و ضد آمریکایی است که مخالف سلطه آمریکا بر کشورهای خود بوده که می‌خواهند حضور ۲۰۰ ساله این کشور را به پایان رسانده و استقلال و سیادت واقعی خود را اعمال کنند. در این کشورها اما همیشه مزدورانی هستند که هست و نیست، بود و نبود خود را مدیون آمریکا بوده و به هر شکل ممکن در این مسیر اختلال به وجود می‌آورند.
🔺عبور ونزوئلا از دو شوک اساسی حوزه برق و سوخت و پایداری امنیتی در این کشور و اعتماد جمعی به دولت مرکزی که تلاش دارد خدمات عمومی و رفاهی را به طبقات متوسط و فرودست جامعه ارائه کند، باعث تقویت پایگاه و جایگاه حکومت این کشور شده است. بدون شک اگر نیکلاس مادورو و دولت او میان مردم محبوبیت نداشتند تا این لحظه آمریکایی‌ها چند بار مانند قرن گذشته که ده‌ها کودتا در کشورهای این حوزه انجام دادند، او را نیز به هر طریقی بود از میان برمی داشتند. اما وجود یک پایگاه عمیق مردمی و تفاوتی که مردم ونزوئلا با ۲۰ سال گذشته خودشان احساس می کنند باعث شده که امثال گوایدو که وابستگی‌اش به آمریکا نیاز به بررسی ندارد نتوانند نیروی قابل‌ملاحظه‌ای برای مقابله با مادرو تدارک ببینند.
🔺آنچه مشخص است حضور ایران در ونزوئلا و آمریکای لاتین بسیار فراتر از مشاهده چند تانکر سوخت است. همانگونه که آمریکایی‌ها با وجود ۴۰ سال تحریم، تهدید، فشار و تمام اقدامات غیر انسانی و ناجوانمردانه موفق نشدند ایران را در آسیای غربی محدود کرده و در چارچوب مرزهایش نگه دارند حضور یک شریک مطمئن و راهبردی در آمریکای لاتین می‌تواند باعث افزایش قدرت چانه‌زنی ایران در سطح بین‌المللی شود. هنگامی که می‌نویسیم ایران ما از یک ابرقدرت منطقه‌ای تبدیل به یک قدرت جهانی شده، درست از چنین مسائلی صحبت می‌کنیم.
🔺بزرگترین مشکل جمهوری اسلامی ایران برای تبیین این قدرت و جایگاه نبود بدنه کارشناسی و رسانه‌ای قدرتمند است. اگر ایران در طول سال گ‌های گذشته دارای رسانه‌ای قدرتمند و کارشناسان خبره و آشنا به مسائل راهبردی بود، این امور خیلی ساده و آسان توسط مردم پذیرفته شده و برای آنها نهادینه می‌شد. در مورد همین اعزام نفتکش‌ها به ونزوئلا بیشترین بار جنگ روانی و رسانه‌ای با دشمن بر عهده تعداد اندکی از رسانه‌هایی بود که هیچ وابستگی به حاکمیت ندارند و صرفاً گروه‌های میهن‌دوست و دلسوزی بوده که با تولید محتوای مفیدی که داشته‌اند این حرکت بزرگ را اطلاع رسانی کرده و با دشمن به مقابله پرداختند.
@syriankhabar