‍ عیارِ قرآن خوانی🔰 🔸معروف است که می گویند م خروس را باور کنیم، یا قسم حضرت عباس را؟! 🔸قرآن و نهج البلاغه خواندن فلان نامزد را باید باور کرد، یا حمایت عناصر بدنامی مانند سروش را، که به ساحت قدسی پیامبر اعظم (ص) جسارت کرد، وحی را (نعوذ بالله) الهامات شاعرانه و ساخته ذهن پیامبر (ص) خواند و حضرت خاتم النبیین (ص) را متهم به اقتدار گرایی کرد؟! 🔸قرآن حکیم می فرماید: "ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ. خداوند در درون سینه انسان، دو قلب نگذاشته است". چگونه می شود از قرآن دم زد، اما مورد حمایت کسانی قرار گرفت که دشمن خدا و پیغمبر (ص) هستند؟ 🔸"سنخیت"، دو جنس نامتنجانس را هم جنس می کند! به تعبیر مولوي: "آن يكي مي‌گفت ديدم در تكي/ مي‌دويدي زاغ با يك لك لكي- در عجب بودم بجستم حالشان/ تاچه قدر مشترك بودند شان- چون شدم نزديك من حيران و دنگ/ پس بديدم هردوان بودند لنگ". 🔸قرآن را همه می توانند بخوانند؛ هم امیر مومنان (ع) و مالک و عمار، و هم معاویه، عمروعاص، اشعث بن قیس، ابوموسی اشعری. مهم این است که چه کسی به منطق قرآن وفادار می مانند. 🔸خداوند در قرآن فرموده: "وَ مَا کنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُداً. و من گمراهان را به یاری نمی گیرم". امیر مومنان با همین منطق، دست رد به سینه گمراهان زد؛ اما دشمنان سه گانه او، برای کسب قدرت با هر ناکسی ائتلاف کردند. #محمد_ایمانی @Kayhan_online